fake

[feɪk]

1.

v.

1) падрабля́ць, фальшава́ць

2) ашу́кваць; удава́ць, прыкі́двацца (хво́рым)

2.

n.

1) фальшы́ўка f.; падро́бка f.; прыкі́дваньне n.

2) прытво́ра -ы m. & f.

3.

adj.

фальшы́вы, падро́блены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

іміта́цыя

(лац. imitatio)

1) майстэрскае перайманне каго-н., чаго-н. (напр. і. воўчага голасу);

2) падробка чаго-н. пад што-н. (напр. і. пад чырвонае дрэва);

3) паўтарэнне музычнага матыву (мелодыі) у другім голасе на інтэрвал вьппэй або ніжэй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

фальсіфіка́цыя

(с.-лац. falsification, ад лац. falsificare = падрабляць)

1) падробліванне, скажэнне, падмена чаго-н. з мэтай выдаць за сапраўднае (напр. ф. дакументаў);

2) падробленая рэч, якая выдаецца за сапраўдную; падробка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

іміта́цыя

(лац. imitatio = перайманне)

1) майстэрскае перайманне каго-н., чаго-н. (напр. і. воўчага голасу);

2) падробка чаго-н. пад што-н. (напр. і. пад чырвонае дрэва);

3) паўтарэнне музычнага матыву (мелодыі) у другім голасе на інтэрвал вышэй або ніжэй.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

counterfeit

[ˈkaʊntərfɪt]

1.

adj.

1) падро́блены; несапра́ўдны; фальшы́вы

counterfeit coin — фальшы́вая манэ́та

2) удава́ны, няшчы́ры

2.

n.

1) падро́бка f.; ашука́нства n.

2) ко́пія f., падабе́нства n.

3.

v.t.

1) падрабля́ць, фальшава́ць

to counterfeit a five-dollar bill — падрабі́ць пяці́даляро́ўку

2) удава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фальш, ‑у, м.

1. Падман, ашуканства. [Гендарсан] поркаўся ва ўжо засыпаных буртах, вымяраў пласт саломы і зямлі, але не знаходзіў фальшу. Чарнышэвіч. // Падробка. На момант.. [Назарчуку] здалося, што гэтыя грошы не сапраўдныя. Паглядзеў на прасвет, але фальшу не знайшоў. Грошы былі, як грошы. Сабаленка.

2. Прытворства, няшчырасць, крывадушнасць. У ласкавасці, з якой былі вымаўлены гэтыя словы, Галіна Іванаўна адчула фальш, няшчырасць. Марціновіч. Валодзя не ўлавіў ноткі фальш[у] у.. расказе [перакладчыка]. Федасеенка. // Адсутнасць натуральнасці, адпаведнасці мастацкай праўдзе. Нішто не бывае такім прыкрым у літаратурным творы, ва ўсякім друкаваным слове, як фальш, непісьменная сухая штучнасць. Чорны.

3. Недакладнасць у выкладанні, скажэнне (пра спеў, ігру на музычным інструменце). У тых жа выпадках, калі чуецца выразны фальш або збіванне з тону, пісар трасе галавою, махае рукою, перахватваючы спевы і змушаючы хор падпарадкавацца яму. Колас.

[Ням. Falsch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sham

[ʃæm]

1.

n.

1) прыкі́дваньне, удава́ньне n., сымуля́цыя f.

2) падро́бка, іміта́цыя f.

3) хлус -а m., маню́ка -і m. & f.; ашука́нец -ца m.

4) накі́дка f.

a pillow sham — дзённая дэкараты́ўная накры́ўка на паду́шку

2.

adj.

1) удава́ны

a sham battle for practice — удава́ная бітва́ (на манэ́ўрах)

2) падро́блены, імітава́ны

3.

v.t. (-mm-)

удава́ць, сымулява́ць, прыкіда́цца

He shammed sickness — Ён прыкі́нуўся хво́рым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ашуканства, ашуканне, ашука, падман, зман, махлярства, лганства, абдурванне, круцельства, крутня, круцяльня, жульніцтва, шальмоўства, хітрасць, хітрыкі, машэнства, падлог, падкоп, падробка, найгрыш, падступства, падвох, прытворства, крывадушша, паказуха, маскіроўка, маскарад, манеўр, правакацыя, фальш, фальшыўка, фальсіфікацыя, фікцыя, афёра, авантура, камбінацыя, камбінатарства, махінацыя, шарлатанства, шулерства, фокус, трук, дэмагогія; ліпа (разм.) □ адвод вачэй, нячыстая справа, цёмны ход

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)