пло́скасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. плоскі.

2. У геаметрыі: паверхня, якая мае два вымярэнні.

Лінія на плоскасці.

3. Роўная, гладкая паверхня.

П. самалёта (крыло). Нахіленая п.

Каціцца па нахіленай плоскасці (перан.: пра паступовае маральнае падзенне).

4. перан. Галіна, сфера распаўсюджання чаго-н., пункт гледжання.

Разгледзець пытанне ў іншай плоскасці.

|| прым. пло́скасны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Плоскасныя вымярэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Руі́на 1 ’рэшткі разбуранага збудавання, паселішча’; перан. ’слабы, хворы ад старасці чалавек’ (ТСБМ), ’вайна’ (Шымк. Собр.), ’сумяціца’ (Ласт.). Укр. руїна, руїни ’разваліны’, рус. руи́на, руи́ны ’тс’, польск. ruina ’разарэнне, заняпад’, ruiny ’разваліны’, чэш. ruina, ruiny ’тс’. Ст.-бел. руина ’руіна’ са ст.-польск. ruina < лац. ruina (Булыка, Запазыч., 288). Магчыма, паўторнае запазычанне з заходнееўрапейскіх моў: ням. Ruine, франц. ruine ’падзенне; распад; заняпад; разваліны’ < лац. ruīna ’падзенне; абвал; бедства’ < ruō ’абвальваюся; разбураюся’ (Чарных, 2, 126–127).

Руі́на 2 ’зграя ваўкоў у час цечкі, руя, гайня’ (шчуч., З нар. сл.; ТС). Гл. руйка, руя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прару́ха ’правал, падзенне’, (перан.) ’пагрэшнасць’; толькі ў прымаўцы: і на старуху бываіць праруха (Нас.). Аналагічна ў рус. мове: и на старуху бывает проруха. Адваротны дэрыват ад *праpyшыць з узнаўленнем першапачатковага зычнага ‑х‑. Гл. рух, рушыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cushion​2 [ˈkʊʃn] v.

1. змякча́ць;

cushion a blow/a fall змякча́ць уда́р/падзе́нне

2. абараня́ць;

cushion against/from inflation абараня́ць ад інфля́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tumble​1 [ˈtʌmbl] n.

1. падзе́нне;

have/take a nastу tumble мо́цна сту́кнуцца

2. беспара́дак, бязла́ддзе; балага́н, вэ́рхал;

in a tumble у беспара́дку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палу́ндра

(ад гал. val onder = падзенне ўніз)

выкрык, які перасцерагае аб небяспецы, у мове маракоў і партовых грузчыкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

upadek, ~ku

upad|ek

м. заняпад, падзенне;

~ek moralny — маральнае падзенне;

chylić się ku ~kowi — прыходзіць да заняпаду;

podźwignąć z ~ku — вывесці з заняпаду; адрадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Úmsturz

m -es, -stürze

1) звяржэ́нне, пераваро́т

2) падзе́нне, разбурэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sínken

n -s

1) падзе́нне, паніжэ́нне

2) апуска́нне; гл. sinken*

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

collapse​1 [kəˈlæps] n.

1. падзе́нне; абва́л;

the collapse of the roof абва́л да́ху

2. упа́дак сіл; кала́пс

3. крушэ́нне, права́л (пра планы, надзеі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)