nieskory

марудлівы, павольны; лянівы;

nieskory do nauki — лянівы да навукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maruder

м.

1. уст. марадзёр;

2. разм. маруда, павольны чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

phlegmatic

[flegˈmætɪk]

adj.

1) паво́льны, мару́дны; абыя́кавы

2) спако́йны, ураўнава́жаны, флегматы́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ля́мця ’маўчун, ціхоня’ (слаўг., Нар. словатв.), у размоўнай мове ўжываецца і ця́мця‑ля́мця ’сарамлівы, няўклюда, няўмека, заўсёды апошні’. Відавочна, балтызм. Параўн. літ. lemtūtà ’павольны, непаваротлівы’ і tem̃pti ’цягнуць’, экспрэсіўны суфікс ‑ця, як у цёхця ’цяжкі ў хадзе’, рус. тютя, тюхтя ’павольны, някемлівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мелава́ты, меловаты ’непаваротлівы, павольны’ (ТС). Да мелава́ць ’мясіць, таптаць’ > ’таптацца на месцы, мяцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пату́льны ’ціхі, лагодны, ласкавы’ (ТСБМ). З польск. potulny ’тс’, ’сціплы, павольны, слухмяны, цярплівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ляні́вы

1. faul, träge, árbeitsscheu;

2. (вялы) schlaff, träge; lässig (павольны);

ляні́вая хада́ lässiger Gang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мару́дны

1. (павольны, няспешны) lángsam; schwérfällig (непаваротлівы);

2. (карпатлівы) mühsam, mühselig, zéitraubend (пра справу, працу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Мале́й 1 ’менш’ (шчуч., Сцяшк. Сл.) — выраўненая форма вышэйшай ступені прыслоўяў на ‑ей у суплетыўных утварэннях (Бел. грам.₂, 1, 197; Карскі 2-3, 49). Да малы́ (гл.).

Мале́й 2 ’спакойны, флегматычны чалавек’ (глус., Янк. Мат.), мале́ева сту́па ’таўстуха’, мале́ева торба ’непаваротлівы, павольны чалавек’ (Нас.). Відавочна, утворана ад прыметніка ⁺памалы ’павольны’, ад якога засталося ў бел. мове прыслоўе памалу ’марудна, павольна’ (параўн. укр. пома́лий, чэш., славац. pomalý ’павольны’); аб суфіксе ‑ей гл. Сцяцко, Афікс. наз., 98; Слаўскі, SP, 1, 87.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

leisurely

[ˈli:ʒərli]

1.

adj.

паво́льны, мару́длівы, нясьпе́шны

2.

adv.

паво́льна, мару́дліва, не сьпяша́ючыся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)