miserable

[ˈmɪzərəbəl]

1.

adj.

1) няшча́сны, бяздо́льны, гаро́тны (пра чалаве́ка)

2) дрэ́нны, пага́ны (пра надво́р’е)

3)

а) бе́дны, мізэ́рны, убо́гі

б) ва́рты жа́лю або́ спага́ды, няшча́сны

a miserable failure — няшча́сная няўда́ча, няшча́сны бяда́к

2.

n.

бяда́к бедака́ m.; гаро́тнік -а m.; бяздо́льны -ага m., бяздо́льная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sequel [ˈsi:kwəl] n.

1. вы́нік;

an unfortunate sequel няшча́сны вы́нік

2. (to) праця́г, прадаўжэ́нне (фільма, рамана і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ава́рыя

(іт. avaria, ад ар. ’avar = пашкоджанне, шкода)

1) моцнае пашкоджанне якога-н. механізма або машыны ў час работы, руху;

2) перан. няўдача, няшчасны выпадак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

accident [ˈæksɪdənt] n.

1. здарэ́нне, няшча́сны вы́падак, ава́рыя;

meet with/have an accident пацярпе́ць ава́рыю

2. вы́падак;

by accident выпадко́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

miserable [ˈmɪzərəbl] adj.

1. няшча́сны; жа́ласны; ва́рты жа́лю

2. убо́гі; ке́пскі, дрэ́нны

3. марко́тны, нудлі́вы

4. непрые́мны, благі́

5. мізэ́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

feralny

няшчасны, нешчаслівы, злашчасны;

poniedziałek dzień feralny — панядзелак – цяжкі дзень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dismal

[ˈdɪzməl]

adj.

1) цёмны, пану́ры

2) су́мны, прыгне́чаны; няшча́сны

3) змро́чны, цяжкі́; прыгнята́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ill-fated

[,ɪlˈfeɪtəd]

adj.

1) бяздо́льны, няшча́сны (чалаве́к)

2) які́ стаў прычы́най няшча́сьця, непрые́мнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хо і хо-хо́, выкл.

Ужываецца для выказвання іроніі, здзіўлення, захаплення і пад. — Хо! Р-работнічак, танцор няшчасны, а машыну я за цябе ачышчаць буду, га-а? Ну, скажы ты мне, смаркач! — загарлапаніў.. [шафёр], паглядваючы то на застаўку, то на мяне. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ву́падок ’хвароба, смерць, упадак’ (КСТ). Відаць, да выпадак (у знач. ’няшчасны выпадак’) з характэрнай для поўдня Беларусі заменай ы на у пасля губных; параўн. семантычную паралель: годзіна ’непагадзь’ і ліха годзіна ’тс’ (Нар. сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)