ненадёжный

1. ненадзе́йны; няпэ́ўны;

2. (непрочный) ненадзе́йны, нямо́цны, нетрыва́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абы-хто́, абы-кагб, займ. няпэўны.

1. Хто-н., хто папала, любы, кожны.

Гэту работу а. можа зрабіць.

2. (з адмоўем). Пра асобу, якая чым-н. выдзяляецца сярод іншых.

Ён не а.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абы-які́, -а́я, -о́е, займ. няпэўны.

1. Які-небудзь, які папала.

Абы-якая замінка яго хвалявала.

2. Звычайны, усякі (разм.).

Хадзіць у абы-якіх ботах саромеўся, а на лепшыя грошай не было.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

apocryphal [əˈpɒkrɪfl] adj.

1. eccl. апакрыфі́чны, неканані́чны

2. няпэ́ўны, сумні́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абцяка́льны, -ая, -ае.

1. Які мае такія вонкавыя абрысы, што забяспечваюць пры руху найменшае супраціўленне паветра, вады і пад.

Аўтамабіль абцякальнай формы.

2. перан. Які абыходзіць спрэчныя пытанні́; няпэўны, ухілісты.

А. адказ.

|| наз. абцяка́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́йсь

займеннік, няпэўны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чы́йсь чыя́сь чыё́сь чые́сь
Р. чыйго́сь чыё́йсь чыйго́сь чыі́хсь
Д. чыйму́сь чыё́йсь чыйму́сь чыі́мсь
В. чыйго́сь (адуш.)
чы́йсь (неадуш.)		 чыю́сь чыё́сь чыі́хсь
чые́сь
Т. чыі́мсь чыё́йсь чыі́мсь чыі́місь
М. чыі́мсь чыё́йсь чыі́мсь чыі́хсь

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

únglaubwürdig

a невераго́дны, няпэўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusweichend

a ухі́лісты, няпэўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frágwürdig

a няпэўны, спрэ́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хі́сткі, -ая, -ае.

1. Які хістаецца, ківаецца.

Хісткія галінкі дрэў.

Х. мосцік.

2. перан. Ненадзейны, няпэўны, малапераканальны.

Хісткія довады.

3. перан. Непастаянны ў сваіх поглядах, учынках і пад.

Рэвалюцыянер з яго вельмі х.

|| наз. хі́сткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)