реда́кция в разн. знач. рэда́кцыя, -цыі ж.;

но́вая реда́кция по́вести но́вая рэда́кцыя апо́весці;

под реда́кцией пад рэда́кцыяй;

подверга́ться реда́кции рэдагава́цца, падвярга́цца рэда́кцыі;

в помеще́нии реда́кции у памяшка́нні рэда́кцыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

э́ра в разн. знач. э́ра, род. э́ры ж.;

в тре́тьем ве́ке до на́шей э́ры у трэ́цім стаго́ддзі да на́шай э́ры;

но́вая э́ра но́вая э́ра;

палеозо́йская э́ра палеазо́йская э́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ула́зіны, ‑зін; адз. няма.

Разм. Уходзіны, наваселле. Новая хата заўсёды радасць. А ўлазіны — свята. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паяві́цца сов., в разн. знач. появи́ться;

п. на даро́зе — появи́ться на доро́ге;

~ві́лася но́вая ду́мка — появи́лась но́вая мысль;

но́выя лю́дзі ~ві́ліся ў вёсцы — но́вые лю́ди появи́лись в дере́вне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

радзі́на, ‑ы, ж.

Разм. Радня, сям’я. Новая лазня з часам стала занадта раскошнай для Кагутовай радзіны. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсці́ць, ‑ціць; незак., каго.

Рабіць тоўстым або больш тоўстым, надаваць выгляд тоўстага чалавека. Новая ватоўка таўсціла хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Néuzugang

m -(e)s, -zugänge но́вая па́ртыя (тавараў, палонных і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

эканамі́чны в разн. знач. экономи́ческий; (выгодный в хозяйственном отношении — ещё) экономи́чный;

~ная палі́тыка — экономи́ческая поли́тика;

~ная геагра́фія — экономи́ческая геогра́фия;

~нае будаўні́цтва — экономи́чное строи́тельство;

○ но́вая ~ная палі́тыка — но́вая экономи́ческая поли́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інава́цыя, ‑і, ж.

Новая з’ява ў мове, якая адрознівае яе ад першапачатковага або ранейшага стану. Лексічная інавацыя. Семантычная інавацыя.

[Англ. innovation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавыда́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавыдаць.

2. Тое, што перавыдадзена. Гэта не новая кніга, а перавыданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)