прасмалі́ць², -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што (разм.).

1. Прапаліць чым-н. наскрозь.

П. папяросай кашулю.

2. Ачысціць агнём.

П. комін.

3. Некаторы час пракурыць (разм.).

Прасмаліў цэлую гадзіну.

|| незак. прасма́льваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праса́ліцца, ‑ліцца; зак.

Запэцкацца, насыціцца салам, тлушчам. Папера прасалілася наскрозь.

прасалі́цца, ‑со́ліцца; зак.

Набрацца соллю, стаць прасоленым. Сала прасалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

durchnässt

a прамо́клы

~ wérden — прамо́кнуць наскро́зь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przestrzał, ~u

м. скразная рана;

na przestrzał — навылёт, наскрозь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dripping

[ˈdrɪpɪŋ]

1.

n.

ка́паньне n.

2.

adj.

прамо́клы

dripping wet — прамо́клы наскро́зь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пракапа́ць gráben* vt; áusgraben* vt, áusheben* vt (роў); dúrchgraben* vt (наскрозь)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перасяка́ць

1. durchkréuzen vt, überschnéiden* vt;

2. (прайсці наскрозь) überquéren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Стаць наскрозь мокрым, вільготным. Наскрозь прамоклі шынялі Пад праліўным дажджом. Астрэйка. Абутак прамок адразу, а далей паступова прамакала і адзенне. Маўр. // Апынуцца ў мокрым адзенні, абутку. Ногі прамоклі. □ Хутка я ўвесь прамок, а па твары каціліся буйныя кроплі поту... Анісаў.

•••

Прамокнуць да ніткі — зусім прамокнуць, стаць мокрым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

Разм. Ласкавы зварот да жанчыны, дзяўчыны. — Я, любка, мужчын наскрозь бачу. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праме́рзнуць, -ну, -неш, -не; прамёрз, -ме́рзла; -ні; зак.

1. Моцна змерзнуць ад холаду; адубець.

Ён вельмі прамёрз у дарозе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Змерзнуць, зледзянець наскрозь.

Сажалка прамерзла да дна.

|| незак. прамярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прамярза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)