санітары́я, -і, ж.

Сукупнасць мерапрыемстваў, накіраваных на захаванне і ажыццяўленне правіл гігіены, на ахову здароўя насельніцтва.

|| прым. саніта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аўстралі́йцы, ‑аў; адз. аўстраліец, ‑лійца, м.; аўстралійка, ‑і, ДМ ‑лійцы; мн. аўстралійкі, ‑ліек; ж.

1. Карэннае насельніцтва Аўстраліі.

2. Сучаснае насельніцтва Аўстраліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

местачко́вы Márktflecken-, Márkt-;

местачко́вае насе́льніцтва Bevölkerung éines Márktfleckens

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

urban [ˈɜ:bən] adj. гарадскі́;

urban population гарадско́е насе́льніцтва;

urban areas гарадскі́я раёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ізраільця́не, -ця́н, адз. ізраільця́нін, -а, м.

Насельніцтва Ізраіля.

|| ж. ізраільця́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ізраільця́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

камбаджы́йцы, -аў, адз. -джы́ец, -джы́йца, м.

Насельніцтва Камбоджы.

|| ж. камбаджы́йка, -і, ДМ -джы́йцы, мн. -і, -джы́ек.

|| прым. камбаджы́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кана́дцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Насельніцтва Канады.

|| ж. кана́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. кана́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

насе́лены, -ая, -ае.

Які мае насельніцтва; заселены.

Н. востраў.

○

Населены пункт — агульная назва месцаў, дзе жывуць людзі (горад, вёска і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

алжы́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Насельніцтва Алжыра.

|| ж. алжы́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. алжы́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плебісцы́т, -у, М -цы́це, м. (спец.).

Апытанне ўсяго насельніцтва пры рашэнні асабліва важных пытанняў; рэферэндум.

Правесці п.

|| прым. плебісцы́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)