паздзе́кавацца (з каго, чаго) сов. поиздева́ться (над кем, чем), поглуми́ться (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасміха́цца сов. (з каго, чаго) понасмеха́ться (над кем, чем); посмея́ться (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

люне́т, -а, М -не́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Арачны праём у скляпенні або купале над дзвярамі ці над акном (спец.).

2. Палявое ўмацаванне (уст.).

|| прым. люне́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́вісь, -і, Т на́віссю, ж.

1. Тое, што навісае над чым-н.

Пад навіссю чаромхі.

2. перан. Нешта страшнае, што навісла над кім-н., што пагражае чалавеку.

Н. небяспекі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з-над предлог с род., разг. (с места расположения над чем-л., по чему-л.) с;

з-над Пры́пяці — с При́пяти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папакпі́ць (з каго, чаго) сов., разг. (долго, неоднократно) понасмеха́ться (над кем, чем), поиздева́ться (над кем, чем), зло пошути́ть (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ці́тла, -а, мн. -ы, -аў, н.

У сярэдневяковай пісьменнасці: надрадковы знак у выглядзе ламанай рыскі над словамі, напісанымі скарочана, або над літарамі, калі яны абазначалі лічбу.

|| прым. ці́тлавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надмагі́льны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца над магілай, на магіле.

Н. камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак.

1. Мець перавагу, быць галоўным, асноўным.

У агульнай мелодыі дамінавалі гукі кларнета.

2. Узвышацца над акаляючай мясцовасцю.

Гара дамінавала над горадам.

|| наз. дамінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́йкаць

‘пагаворваць што-небудзь і без прамога дапаўнення; закалыхваць дзіця над калыскай (байкаць дзіця)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ба́йкаю ба́йкаем
2-я ас. ба́йкаеш ба́йкаеце
3-я ас. ба́йкае ба́йкаюць
Прошлы час
м. ба́йкаў ба́йкалі
ж. ба́йкала
н. ба́йкала
Загадны лад
2-я ас. ба́йкай ба́йкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ба́йкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)