epigraph [ˈepɪgrɑ:f] n.

1. эпі́граф

2. на́дпіс (на будынку, грабніцы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trespasser [ˈtrespəsə] n. правапаруша́льнік; “Tres passers will be prosecuted” «Паруша́льнікі бу́дуць пакара́ныя» (надпіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́чаканіць prägen vt, schlágen* vt; ziselíeren vt (надпіс і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даро́ўны, -ая, -ае.

1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.

Д. сервіз.

2. Які пацвярджае падарунак.

Д. надпіс.

3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Überschrift

f -, -en на́дпіс, загало́вак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beschríften

vt рабі́ць на́дпіс, надпі́сваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

надгро́бие ср.

1. надмагі́льны по́мнік;

2. (надгробная надпись) уст. надмагі́льны на́дпіс; (эпитафия) эпіта́фія, -фіі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thoroughfare [ˈθʌrəfeə] n. ажы́ўленая ву́ліца, гало́ўная артэ́рыя (горада); аўтастра́да;

“No thoroughfare” «Прае́зд закры́ты» (надпіс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гравіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гравіраваць.

2. Рысунак або надпіс, выразаны на чым‑н. Ваза з гравіроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калонты́тул, ‑а, м.

Надпіс з верху старонкі, які паўтарае загаловак кнігі або твора, прозвішча аўтара, адлюстроўвае змест старонкі і інш. Калонтытул у слоўніку.

[Ад фр. colonne — слупок і лац. titulus — надпіс, загаловак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)