баліві́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Балівіі, балівійцаў. Балівійскае нагор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

highland1 [ˈhaɪlənd] n.

1. наго́р’е, высакаго́рная мясці́на або́ краі́на

2. the Highlands по́ўнач і паўно́чны за́хад Шатла́ндыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upland [ˈʌplənd] n. наго́р’е; узвы́шша; гары́стая ча́стка краі́ны;

He lives in the Southern Uplands. Ён жыве ў раёне Паўднёвага нагор’я.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тыбет (горы), гл. Тыбецкае нагор’е

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ДАМА́РА,

нагор’е ў Намібіі; гл. Дамараленд.

т. 6, с. 25

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЫДА́Н,

горная сістэма на ПнУ Азіяцкай часткі Расіі; гл. Калымскае нагор’е.

т. 5, с. 553

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕН-НЕ́ВІС

(Ben Nevis),

самая высокая вяршыня Вялікабрытаніі, у Грампіянскіх гарах (Шатландскае нагор’е). Выш. 1343 м. Складзена з гранітаў і андэзітаў, укрыта горнымі лугамі.

т. 3, с. 100

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Трымунта́н ‘сіберны вецер’ (Сцяшк. Сл.), трымукта́н ‘паўночны вецер’ (калінк, Арх. ГУ). Міжземнаморскі тэрмін з франц. tramontane ‘паўночны халодны вецер на заходнім узбярэжжы Італіі і паўночнай Корсікі’ або з італ. tramontano ‘тс’ < tra‑ ‘праз’ (< лац. trans‑ ‘тс’) і montana ‘гарыстая мясцовасць, нагор’е’ (лац. mons, montis ‘гара’) (Фасмер, 4, 93; ЕСУМ, 5, 618; SWO, 1980, 769), якія рознымі шляхамі трапілі на Беларусь. Параўн. польск. tramontana ‘паўночны вецер’, рус. азоўск. трамонта́но, тремонта́на ‘тс’, дан. термонта́н ‘горны вецер’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВУЛКАНІ́ЧНЫЯ ГО́РЫ,

ізаляваныя горы і хрыбты, якія ўтварыліся ў выніку вулканічных вывяржэнняў. Напр., вулканічны хрыбет ва Усх. Карпатах, а таксама вулканічныя нагор’і (Армянскае нагор’е); могуць утвараць горныя краіны (Камчатка).

т. 4, с. 293

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Памір (нагор’е) 1/163; 3/572; 6/137; 8/73; 10/196

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)