Pénsum

n -s, -sen i -sa уро́к, зада́нне; аб’ём прагра́мы; навуча́льны матэрыя́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scholastic

[skəˈlæstɪk]

1.

adj.

1) шко́льны, навуча́льны; адукацы́йны

2) схалясты́чны; фарма́льны

2.

n.

1) схаля́ст -а m.

2) сярэдняве́чны тэо́ляг або́ філёзаф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

training

[ˈtreɪnɪŋ]

1.

n.

1) практы́чнае навуча́ньне, падрыхто́ўка f.

training for teachers — ку́рсы для падрыхто́ўкі наста́ўнікаў

2) трэніро́ўка f.

2.

adj.

навуча́льны, вучэ́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ćwiczebny

вучэбны; навучальны; трэніровачны;

obóz ćwiczebny спарт. трэніровачны лагер;

ćwiczebny lot — вучэбны палёт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

erbáulich

a уст.павуча́льны, навуча́льны

das ist ja recht ~! — іран. гэ́та ве́льмі мі́ла!, няма́ чаго́ і гавары́ць!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зіма́, ‑ы; мн. зімы, зім; ж.

1. Самая халодная пара года паміж восенню і вясной. Снежная зіма. Наступленне зімы. □ Мінула восень, а за ёю Прыйшла з марозамі зіма. Купала. Зіма перайшла марозамі, снегам, адлегамі. Мурашка.

2. Навучальны, рабочы і пад. год (пры адлічэнні часу, калі асноўная дзейнасць прыпадае на халодную пару). Цяпер Аўгіння цвёрда пастанавіла вучыць Алесю на другую зіму. Колас. Вось гэты самы «брат Міша» згадзіўся вучыцца.. шыць і шые ўжо другую зіму. Брыль.

•••

Зіму зімаваць гл. зімаваць.

Зіму і лета — пастаянна, у любую пару года.

Пусціць у зіму каго — пакінуць у племя (пра свойскую жывёлу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

text [tekst] n.

1. тэкст; рэда́кцыя;

a revised text вы́праўлены, адрэдагава́ны тэкст;

text linguis tics ling. лінгві́стыка тэ́ксту

2. арыгіна́л, аўтэ́нтык; аўтэнты́чны тэкст;

restore the text of “Beowulf” аднаві́ць тэкст «Беаву́льфа»

3. relig. тэкст, уры́вак; цыта́та з Бі́бліі;

the received text канані́чны тэкст Ева́нгелля

4. падру́чнік, навуча́льны дапамо́жнік;

elementary texts on linguistics падру́чнікі па ўво́дзінах у мовазна́ўства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

catalog(ue)

[ˈkætəlɔg]

1.

n.

1) каталёг -у m.

2) рад -у m.; сэ́рыя f.

a catalog of misfortunes — рад, сэ́рыя няўда́чаў

3) прагра́ма f., навуча́льны плян (унівэрсытэ́цкі)

2.

v.t.

1) рабі́ць каталёг

2) упі́сваць, уно́сіць у каталёг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exemplárisch

1.

a навуча́льны, павуча́льны (пра пакаранне і т. п.)

2.

adv навуча́льна, павуча́льна

j-n ~ bestráfen — пакара́ць каго́-н. для навуча́ння другі́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

naukowy

naukow|y

1. навуковы;

badania ~e — навуковыя даследаванні;

stopień ~y — навуковая ступень;

2. навучальны;

pomoce ~e — навучальныя дапаможнікі;

zakład ~y — навучальная ўстанова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)