ряби́ть несов.

1. (делать рябым) рабаці́ць;

ве́тер ряби́т во́ду ве́цер рабаці́ць (мо́ршчыць) ваду́;

2. безл. / у меня́ ряби́т в глаза́х у мяне́ мітусі́цца ў вача́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Таўпо́рыць ’мясіць, запіхваць’ (Юрч. Вытв.), таўпо́рыцца ’мітусіцца, вазіцца з чым-небудзь’ (Нас., Стан.); сюды ж таўпо́ра ’неакуратная, неахайная асоба’ (Юрч. Вытв.), таўпо́ранне ’важданне з чым-небудзь, мітусня’ (Нас.), ’штурханне ў цеснаце’ (Юрч. Вытв.), таўпа́рня ’валтузня, цісканіна, таўкатня, катавасія’ (Ласт.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад таўпіць (гл.), аналагічнае да таўморыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́кліцца ’мітусіцца’ (смарг., Сл. ПЗБ), ’мучыцца’ (Сцяшк. Сл.), пе́кліць ’мучыць, здзеквацца’ (Сцяшк. Сл.). Да пе́кла (гл.), параўн. аналагічныя ўтварэнні: польск. pieklić się ’рабіць пекла, злавацца, рабіць скандал’, чэш. peklit se ’пакутаваць, мучыцца; злавацца, крыўдзіцца’, славен. peklẹ́ti, peklíti, peklenẹ́ti ’клапаціцца, трывожыцца; засмучаць’, peklim se ’шалею, напаўняюся лютасцю’, серб.-харв. па̀клити ’намазваць смалою’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clutter

[ˈklʌtər]

1.

n.

непара́дак, беспара́дак -ку m., бязла́дзьдзе n.

2.

v.t.

1) загрува́шчваць, раскіда́ць у беспара́дку

to clutter the room — загрува́сьціць пако́й

2) нава́льваць, накі́дваць

3.

v.i.

1) мітусі́цца

2) падыма́ць га́лас

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спяша́цца

1. éilen vi (s), sich be¦éilen, es éilig háben, Éile háben; hásten vi (мітусіцца); sich spúten (разм.);

спяша́цца на дапамо́гу zu Hílfe éilen;

спяша́цца на цягні́к sich zum Zug be¦éilen;

2. (пра гадзіннік) vórgehen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сумятлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны мітусіцца; залішне мітуслівы. Рухавы, трошкі сумятлівы, з вялікімі збянтэжанымі вачыма,.. [Антось] меў выгляд вінаватага чалавека. Дуброўскі. Чыстае, свежае ранішняе паветра разносіла .. песні жаваранкаў, шчэбет сумятлівых вераб’ёў, гагатанне гусей і гарластае ку-ка-рэ-ку верханскіх пеўняў. Колас.

2. Поўны сумятні, клопатаў, мітусні. Сумятлівы рэдакцыйны дзень пачаўся як звычайна. Сабаленка. Ноч цёмная і сумятлівая, людзі адно страляюць, крычаць ды бегаюць. Чыгрынаў. // Які сведчыць пра сумятню, перапалох. Набліжалася Масква. У вагоне той сумятлівы беспарадак, які заўжды пачынаецца ў канцы падарожжа. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мільгаць, мільгацца, мільгацець, мігцець, мігаць, мігацца, мігацецца, мітусіцца, трымцець; дрыжаць, дрыгацець (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

мелька́ть несов.

1. мільга́ць, мільгаце́ць; мітусі́цца;

мелька́ют очерта́ния го́рода мільга́юць абры́сы го́рада;

2. (прерывисто светить) блі́скаць; (мерцать) мігце́ць;

мелька́ют огоньки́ блі́скаюць (мігця́ць) аге́ньчыкі;

в глаза́х мелька́ет у вача́х мігці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

buzz​2 [bʌz] v.

1. гусці́, гудзе́ць

2. ху́тка і шу́мна ру́хацца, хадзі́ць туды́ і сюды́;

The town was buzzing with tourists. Горад гудзеў ад турыстаў.

buzz about [ˌbʌzəˈbaʊt] phr. v. ху́тка ру́хацца, мітусі́цца, хадзі́ць туды́ і сюды́

buzz around [ˌbʌzəˈraʊnd] phr. v. =

buzz aboutbuzz off [ˌbʌzˈɒf]phr. v. infml адыхо́дзіць;

Buzz off! Ідзі прэч!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Стру́шня ‘страва з розных агародных карэнняў’ (Нас.), ‘сумесь двух або трох частак сена з саломай’ (бых., Яшк. Мясц.); сюды ж, відаць, і ‘закалот, неразбярыха’ (Арх. Федар., Стан.), стру́шні ‘руіны’ (Ласт.). Аналагічна да папярэдняга слова, гл. Да семантыкі параўн. рус. стру́шня ‘турботы, трывогі, калатнеча’, струшни́ться ‘трывожыцца, мітусіцца, клапаціцца’, якія Куркіна (Этимология–1994–1996, 49–50) збліжае з струхну́ть ‘збаяцца’ (< *trux‑), суадносным з стру́шня ‘трывога’ (Ласт.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)