во́сыпка ж. (мука, отруби, которыми посыпают корм животным) посы́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мучы́ца, ‑ы, ж.

Разм. Памянш.-ласк. да мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́яны

1. прич. се́янный; см. се́яць 1;

2. прил. се́яный;

~ная мука́ — се́яная мука́;

3. прил. се́яный;

~ныя тра́вы — се́яные тра́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

за́тхлы, -ая, -ае.

1. З пахам сырасці, гнілі, застаялы, заляжалы.

Затхлая вада.

Затхлая мука.

2. перан. Косны, пазбаўлены жывых, жыццёвых інтарэсаў.

Затхлае асяроддзе.

|| наз. за́тхласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гату́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Разрад, катэгорыя чаго-н. (першапачаткова тавару) па якасці, расцэнцы і пад.; сорт.

Мука першага гатунку.

|| прым. гатунко́вы, -ая, -ае.

Гатунковае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарчэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е; незак.

Станавіцца горкім, набываць гаркаваты прысмак.

Мука гарчэе.

|| зак. згарчэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

свежазмо́латы, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што змолаты. Свежазмолатая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corn meal

кукуру́зная мука́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

маніёкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маніёку. Маніёкавая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oatmeal [ˈəʊtmi:l] n.

1. талакно́, аўся́ная мука́; аўся́ныя шматкі́

2. AmE аўся́нка, аўся́ная ка́ша

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)