male​1 [meɪl] n.

1. мужчы́на; асо́ба мужчы́нскага по́лу

2. саме́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guy [gaɪ] n. infml хло́пец, мужчы́на;

a tough guy круты́ хло́пец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mánnsperson

f -, -en разм. мужчы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

mannish

[ˈmænɪʃ]

adj.

як мужчы́на; мужчы́нападо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

аўдаве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў удаўцом (удавой). Аўдавелы мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлачу́бы, ‑ая, ‑ае.

Са светлым чубам. белакуры. Светлачубы мужчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pansy [ˈpænzi] n.

1. bot. бра́ткі

2. slang, taboo гомасексуалі́ст; жанчынападо́бны мужчы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

geezer [ˈgi:zə] n. infml

1. BrE чалаве́к, мужчы́на

2. AmE старэ́ча; дзіва́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

муж, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Жанаты мужчына ў адносінах да сваёй жонкі.

Уважлівы м.

2. Дзеяч у якой-н. галіне (кніжн.).

Дзяржаўны м.

|| прым. му́жаў, -ава (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адналю́б, ‑а, м.

Мужчына, які любіць усё жыццё толькі адну жанчыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)