землетрасе́нне, ‑я, н.

Моцнае хістанне паасобных участкаў паверхні зямлі, якое выклікаецца вулканічнымі або іншымі працэсамі. Землетрасенне разбурыла горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bock, bock beer

[bɑ:k]

мо́цнае цёмнае пі́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

longing

[ˈlɔŋɪŋ]

n.

(мо́цнае) жада́ньне, туга́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ale

[eɪl]

n.

э́ль -ю (мо́цнае пі́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yearning [ˈjɜ:nɪŋ] n. (for)

1. мо́цнае жада́нне, пра́га

2. туга́, журба́ (па чым-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verblüfftheit, Verblüffung

f - (мо́цнае) здзіўле́нне, азада́чанасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Крапа́к ’чалавек моцнага целаскладу’ (ТСБМ), ’моцнае яйцо’ (Мат. Гом.). Да крэпкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мацу́к, драг. моцук ’моцнае велікоднае яйка’ (КЭС). Да міц < моц ’моц’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раз’я́трыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго (што). Выклікаць у кім-н. моцнае раздражненне, злосць; раз’юшыць.

2. што. Прычыніць боль, дакрануўшыся да балючага месца; растрывожыць, развярэдзіць.

Р. рану.

|| незак. раз’я́трываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раз’я́трыванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Паўзга́ліцца ’выказаць моцнае жаданне’ (Гарэц., Др.-Падб., Яруш.). Да па‑, ‑уз‑, абліцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)