Молат (у кавальска-штамповачнай вытворчасці) 3/201; 7/288—289; 8/613

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

maul

[mɔl]

1.

n.

цяжкі́ мо́лат

2.

v.t.

1) кале́чыць, біць і цяга́ць; набіва́ць сінякі́

2) кало́ць кало́ду (клі́нам і мо́латам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мо́лат м. спец. Hámmer m -s, Hämmer;

◊

памі́ж мо́латам і кава́длам zwíschen Hámmer und Ámboss;

до́брае кава́дла мо́лата не баі́цца Ámboss fürchtet den Hámmer nicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кува́лда ’цяжкі кавальскі молат’ (ТСБМ, Бяльк., Яруш.). Рус. кувалда (ці гэта запазычанне з беларускай мовы?). Лічыцца прэфіксальным словаўтварэннем да валіць (прэфікс ку‑) (Фасмер, 2, 397). Зусім неверагодна. Словаўтваральная мадэль застаецца незразумелай. Хутчэй ад кувадла (гл.) (Шанскі, 2, 8, 429–430).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мушка́рыць ’муштраваць’ (мсцісл., Юрч. — Полымя, 7, 1987), мушке́рыць ’тс’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). З рус. вяц., валаг. мушка́рить ’тс’, ’выхоўваючы, сурова караць’, якое (пры ад’ідэацыі мушка́рь ’вялікі драўляны молат’) з му́шкель ’тс’ < гал. moskuil ’тс’ (пра апошняе гл. Фасмер, 3, 20).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

młot

м. молат;

młot kowalski — кувалда;

młot pneumatyczny — пнеўматычны малаток;

rzut ~em спарт. кіданне молата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГАРЭ́ЛАЎ Гаўрыіл Мікітавіч

(3.4.1880, с. Пакроўскае Маскоўскай вобл., Расія — 16.8.1966),

рускі жывапісец. Засл. дз. маст. Расіі (1947), правадз. чл. АМ СССР (1953). Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1903—11) у І.Рэпіна і Ф.Рубо. Аўтар гіст. карцін («Пакаранне смерцю Пугачова», 1925), партрэтаў (Сталявар завода «Серп і молат» А.С.Субоцін, 1948), напісаных у стрыманай шэра-карычневай гаме. Дзярж. прэмія СССР 1950.

Літ.:

Гродскова Т. Г.Горелов. Саратов, 1974.

т. 5, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кава́дла, ‑а, н.

Жалезная падстаўка асобай формы для ручной коўкі металу. Каля горна кавадла. На зямлі ля кавадла невялічкія кавалкі іржавага жалеза. Зверху на кавадле іржавыя жоўтыя плямкі. Галавач. Старшыня ўзяў з рук каваля клешчы, выхапіў распаленае жалеза з горна, паклаў на кавадла. Курто.

•••

Паміж молатам і кавадлам гл. молат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які стварае гром, грымоты; з грымотамі. Грымотны молат. □ Над пажатым полем і яшчэ непрыбраным лугам пацягнуліся грымотныя хмары. Колас.

2. Моцны, аглушальны. Праз хвілін дзесяць бор аглушыўся грымотным выбухам. Якімовіч. І спалохаўся вораг, І ўцёк, Не крануўшы дзяцей, І забыў пра намеры, Грымотнае ўчуўшы Ура. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hammer​1 [ˈhæmə] n. мо́лат; малато́к;

go/come under the hammer быць прада́дзеным з малатка́ (на аўкцыёне)

♦

be/go at it hammer and tongs мо́цна свары́цца, быць на нажа́х;

Their relatives were at it hammer and tongs. Іх сваякі моцна пасварыліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)