геаантыкліна́ль
(ад геа- + антыкліналь)
горны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
геаантыкліна́ль
(ад геа- + антыкліналь)
горны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Аканка́гуа
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лясе́нства ’вялікі лясны
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́ступ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перашэ́ек ’поле, лес і інш. прастора, якія што-небудзь раздзяляюць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лугавы́ Wíesen-;
лугавы́
лугава́я кве́тка Wíesenblume
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Паганянскае (тарфяны
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Пціч (тарфяны
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
перашы́ек, ‑шыйка,
Вузкая паласа зямлі, якая злучае часткі сушы (два мацерыкі ці мацярык з паўвостравам) або аддзяляе адзін водны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)