безгусто́ўнасць ж. Geschmcklosigkeit f -, Fdheit f -, bgeschmacktheit f -; Kitsch m -es, - (у літаратуры і мастацтве)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акадэмі́зм, -у, м. (кніжн.).

1. Кірунак у выяўленчым мастацтве 17—19 стст., які прытрымліваецца ўсталяваных канонаў мастацтва антычнасці і эпохі Адраджэння.

2. Чыста тэарэтычны кірунак у навуковых і вучэбных занятках, адарванасць іх ад практыкі, ад актуальных задач сучаснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́нчаны¹, -ая, -ае.

1. Які мае неабходную паўнату, цэласнасць.

Закончаная думка.

З. сказ.

2. Які дасягнуў дасканаласці ў якой-н. справе, мастацтве, цалкам сфарміраваны (кніжн.).

З. майстар.

З. мастак.

3. Пра чалавека як носьбіта адмоўных якасцей.

З. нягоднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канструктыві́зм, ‑у, м.

Фармалістычны напрамак у мастацтве і архітэктуры 20 ст., які адмаўляе ідэйны змест і падмяняе мастацкі вобраз абстракцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кубі́зм, ‑у, м.

Фармалістычны напрамак у буржуазным выяўленчым мастацтве пачатку 20 ст., які падмяняў прадметы рэальнага свету камбінацыямі геаметрычных фігур.

[Фр. cubisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станок,

у мастацтве.

т. 15, с. 150

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыкл,

у мастацтве.

т. 17, с. 142

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

антымаста́цтва, ‑а, н.

Тэндэнцыі ў сучасным заходнім мастацтве, што выражаюцца ў імкненні ствараць творы, якія супярэчаць законам віду або жанру мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Грыфонмастацтве) 4/59

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кардонмастацтве) 5/439

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)