дэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што і без дап.

Выразна чытаць на памяць мастацкія творы. Дэкламаваць вершы. □ Некалькі хвілін Сцяпан Сямёнавіч уважліва прыглядаўся да вучняў, потым падышоў да акна і ціха, але надзвычай выразна пачаў дэкламаваць. Шыловіч.

[Ад лац. declamare.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкламава́ць

(лац. declamare)

1) выразна чытаць мастацкія творы на памяць;

2) перан. гаварыць узнёсла, з пафасам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ікеба́на

(яп. ikebana)

майстэрства складаць з кветак, раслін букеты, мастацкія кампазіцыі, часам з сімвалічным значэннем, а таксама сам такі букет, кампазіцыя.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

футуры́зм, ‑у, м.

Фармалістычная плынь у літаратуры і мастацтве пачатку 20 ст., якая ў імя стварэння новага стылю адмаўляла рэалізм і культурную спадчыну. Патрабуючы «рэвалюцыі ў мастацтве», .. прыхільнікі Пралеткульту былі гатовы ўзяць на ўзбраенне фармальна-мастацкія прыёмы спачатку футурызму, а затым імажынізму. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Уменне ствараць мастацкія вобразы ў форме фігур; скульптура. // Творы гэтага мастацтва.

2. Мастацтва рытмічных і грацыёзных рухаў чалавечага цела, блізкіх да танцаў. Пластыка рухаў. □ Сапраўдныя танцы — гэта прыгажосць, пластыка рухаў, гэта песня, выказаная палётам прыгожага чалавечага цела. Навуменка.

[Грэч. plastikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

effort

[ˈefərt]

n.

1) намага́ньне n., вы́сілак -ку m., стара́ньне n.

2) дасягне́ньне n., здабы́так -ку m.

literary and artistic efforts — літарату́рныя й маста́цкія дасягне́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

про́за

[лац. prosa (oratio) = невершаваная мова]

1) невершаваная мова, невершаваныя мастацкія творы;

2) перан. будзённасць, звычайнасць, аднастайнасць (напр. п. жыцця).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

medium​1 [ˈmi:diəm] n. (pl. media, mediums)

1. (pl. media) сро́дак камуніка́цыі (газеты, тэлебачанне і да т.п.)

2. (for) сро́дак перада́чы ідэ́й (пра мастацкія творы);

a medium of instruction мо́ва выклада́ння

3. (pl. mediums) ме́дыум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

псеўдакласіцы́зм

(ад псеўда- + класіцызм)

штучны стыль італьянскай, французскай і рускай літаратуры 18 — пач. 20 ст., які намагаўся ўзнавіць антычныя мастацкія ідэалы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пап’е́-машэ́

(фр. papier mache = жаваная папера)

папяровая маса, змешаная з клеем, крухмалам, гіпсам, мелам, з якой вырабляюць розныя бытавыя і мастацкія прадметы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)