растушава́цца, ‑шуецца; зак.

Размалявацца, расчарціцца тушшу. Малюнак добра растушаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crayon [ˈkreɪən] n.

1. каляро́вая крэ́йда; каляро́вы ало́вак; пастэ́ль

2. малю́нак пастэ́ллю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гравю́ра, ‑ы, ж.

1. Малюнак, выразаны на гладкай паверхні цвёрдага матэрыялу (дрэва, металу, шкла), а таксама адбітак такога малюнка на паперы.

2. Від графікі, у якім выявай з’яўляецца такі малюнак.

[Фр. gravure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Карці́нка ’малюнак’ (Бяльк.). Запазычанне з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

náchmalen

vt капі́раваць (карціну, малюнак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féderzeichnung

f -, -en малю́нак пяро́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плака́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Насценны ліст — малюнак з кароткім агітацыйным, навучальным або рэкламным тэкстам.

|| прым. плака́тны, -ая, -ае.

П. жывапіс.

Плакатная нагляднасць (перан.: яркая, простая і кідкая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рысава́ць 1 ’маляваць пры дапамозе графічных сродкаў’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), рысу́нак ’малюнак’ (ТСБМ), рысу́нак, русы́нак ’малюнак’ (брасл., калінк., Сл. ПЗБ), ’малюнак’, ’чарцёж’ (Байк. і Некр.), рысава́льшчык ’той, хто займаецца рысаваннем’ (ТСБМ). З с.-в.-ням. rizen праз польскую, параўн. польск. rysować ’маляваць’.

Рысава́ць 2 ’красаваць (пра збожжа)’ (Сцяц.). Утворана ад красава́ць шляхам адпадзеня пачатковага p‑ і звужэння ненаціскной галоснай (красаваць > расаваць > рысаваць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Тушуючы, налажыць цені на малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натраві́ць, -раўлю́, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; што і чаго (спец.).

Зрабіць малюнак на паверхні чаго-н. пры дапамозе едкага рэчыва; вытравіць.

|| незак. натра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. натра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)