сма́зывать несов.

1. ма́заць, зма́зваць; (колёса — ещё) падма́зваць;

2. перен. (делать нечётким) зма́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ума́сливать несов.

1. ма́заць, зма́зваць ма́слам; (натирать) нама́зваць ма́слам;

2. перен., разг. улаго́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

éinsalben

vt

1) ма́заць, націра́ць (маззю)

2) бальзамі́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

smarować

незак.

1. мазаць, намазваць;

smarować chleb margaryną — намазваць маргарын на хлеб; мазаць хлеб маргарынам;

smarować palec maścią — мазаць палец маззю;

smarować stół farbą — пакрываць стол фарбай;

2. мазаць, пэцкаць; шмараваць; вэдзгаць;

3. даваць хабар, падмазваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ке́ўзаць ’пэцкаць, брудзіць, мазаць’ (Шат., Сл. паўн.-зах.), ’мыць’ (ТС). З літ. kiaũzoti ’мазаць, пэцкаць’ (Сл. паўн.-зах., 458; Лаўчутэ, Балтизмы, 113).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смалі́ць¹, смалю́, смо́ліш, смо́ліць; смо́лены; незак., што.

1. Насычаць смалой.

С. канат.

2. Мазаць паверхню чаго-н. смалой.

С. шпалы.

С. лыжы.

|| зак. вы́смаліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены, абсмалі́ць, -смалю́, -смо́ліш, -смо́ліць; -смо́лены і асмалі́ць, асмалю́, асмо́ліш, асмо́ліць; асмо́лены.

|| наз. смале́нне, -я, н. і смо́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

klécksen

vi саджа́ць кля́ксы, рабі́ць пля́мы, ма́заць, бру́дна піса́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ма́занне ср.

1. ма́занье; сма́зывание; кра́шение;

2. разг. ма́занье, па́чканье, мара́нье;

1, 2 см. ма́заць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́заны

1. прич. ма́занный; сма́занный; см. ма́заць 1;

2. прил. ма́занный;

◊ адны́м мі́рам м. — одни́м ми́ром ма́заны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вэ́дзґаць ’мазаць’. Гл. вэ́зґаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)