Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пялётка ’бярэт’ (паст., Сл. ПЗБ). Запазычана з польск.pilotka ’пілотка’, ад pilot ’пілот’, г. зн. ’шапка, першапачаткова характэрная для пілотаў’, параўн. піло́тка ’від вайсковай шапкі’ (запазычана з рус.пило́тка ’тс’, ад пило́т ’лётчык’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бамбардзіро́ўшчык, ‑а, м.
1. Ваенны самалёт, прызначаны для разбурэння чаго‑н. з паветра. Эскадрыллі бамбардзіроўшчыкаў і штурмавікоў праносіліся над шашой і лесам, і зямля ўздрыгвала ад моцных глухіх выбухаў.Шамякін.
2.Разм.Лётчык бамбардзіровачнай авіяцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інстру́ктарм Instrukteur [-´tø:r] m -s, -e; Áusbilder m -s, - (вытворчаганавучання);
лётчык-інстру́ктар Flúglehrer m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Beóbachter
m -s, -
1) назіра́льнік
únbefangener ~ — нейтра́льны назіра́льнік
2) лётчык-назіра́льнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АНДРЭ́
(Andrè) Жак (25.2.1919, Парыж — 3.4.1988),
французскі лётчык, удзельнік вызвалення Беларусі ў Вял. Айч. вайну. Герой Сав. Саюза (1945). Засл.лётчык Францыі. Вучыўся ва ун-це, скончыў лётную школу. З 1943 у СССР у складзе знішчальнага авіяпалка «Нармандыя—Нёман» 1-й паветр. арміі. Удзельнік Віцебска-Аршанскай, Усх.-Прускай, Кёнігсбергскай аперацый. Зрабіў 113 баявых вылетаў, збіў 17 самалётаў праціўніка. Да 1969 у франц. арміі, палкоўнік.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
піло́т, ‑а, М ‑лоце, м.
Той, хто водзіць самалёты або іншыя лятальныя апараты; лётчык. Плыве самалёт над зямлёй,.. І з тысячам мараў і дум На дол паглядае пілот.Броўка.Вядзе пілот над намі самалёт І радуецца працы нашай шчыра.Панчанка.
[Фр. pilote.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ас1
(фр. as = майстар сваёй справы)
1) лётчык, які валодае лётным і баявым майстэрствам;
2) перан. дасканалы майстар сваёй справы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
курса́нтм
1. Kúrsteilnehmer m -s, -, Léhrgangsteilnehmer m;
2. (ваеннайвучэльні) Offizíersschüler m -s, -;
лётчык-курса́нт Flúgschüler m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)