Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Матрашы́ць ’калаціць, трэсці хворага’ (чачэр., Мат. Гом.). Рус.дан.мотроси́ть ’трэсці, ліхаманіць’ ярасл.мотроши́ть ’лячыць замовай, чараваць’, гом.мотроши́ться ’мітусіцца’. У выніку кантамінацыі лексем матлашыць і трэсці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
héilen
1.
vtлячы́ць, выле́чваць, заго́йваць
2.
vi(s) папраўля́цца; заго́йвацца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
schócken
vi
1) пхаць, выбіва́ць з рук
2) мед.лячы́ць шо́кам
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
узвыша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Незак.да узвысіць.
2.перан.; каго-што. Рабіць лепшым, высакародным. [Ліннік:] — Паэзія і песня ўзвышаюць чалавека. Згодны вы з гэтым?Савіцкі.А музыка, як і слова, можа і лячыць душу, і ўзвышаць чалавека, і весці яго за сабою.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Медыкаме́нт(ы) ’лячэбныя сродкі, лякарства’ (ТСБМ), ст.-рус.медикаментъ, медикаменты (XVII ст.) прыйшло праз ням.Medikament (XVI ст.) з лац.medicāmentum ’тс’ < medeor ’лячыць’, ’дапамагаць, палягчаць’ (Фасмер, 2, 590; Васэрцыер, 149).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лячны́ ’лекавы’ (лях., Сл. ПЗБ). Хаця ёсць каш.lėčni ’прызначаны для лячэння’, чэш.léčný, славац.liečny, славен.lẹčę̑n, харв.lȉječan, бел. лексема, відаць, запазычана з польск.leczny ’які для лячэння’. Праформа для іх lěč‑ьnъ < lěčiti (Слаўскі, 4, 103) > лячы́ць (гл.).
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Лячуха ’люцэрна пасяўная, Medicago sativa L.’ (гродз., Кіс.). Да лячы́ць (гл.). Лексема з суфіксам ‑уха з’яўляецца памылковым перакладам лац.medic‑ago, якое нібыта ад medica ’лячэбныя зёлкі’, у той час як лац. слова паходзіць ад Medus ’мідзійскі’ > mēdica (maedica) herba ’мідзійская канюшына’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Асце́рбаць, остэ́рбаты ’выжыць, акрыяць’ (Клім.). Укр.остербати, остербнути ’тс’, рус.стербнуть (стар.) ’цвярдзець, чарсцвець, церпнуць’, устрабляти, устрабити (царк.) ’лячыць’, польск.postrobić ’узмацніць’, дыял.ostróbka ’ліхаманка’, чэш.ustrabiť se ’асвяжыцца’, ст.-чэш.ostrabiti ’ўзмацніць’, славац.strabiť sa ’лячыць’ і інш. Ст.-рус.усторобитися ’выздаравець’, устрабити(ся) ’вылечыцца’, устрабие, устраба ’вылячэнне’, устробитися ’выздаравець’; ст.-слав.устрабити ’вылечыць’. Ці не ў выніку кантамінацыі з гэтым словам в.-луж.strowy ’здаровы’? Слова лічаць праславянскім (*storb‑/*stьrъ‑), роднасным з і.-е.*ster‑; параўн. грэч.στέρφος ’цвёрдая скура’, літ.tar̃pti ’ўзмацняцца, выздараўліваць’ (думка Махэка, Recherches, 39, параўн. Фрэнкель, 1063), магчыма, ням.sterben (Траўтман, 284) і інш. Гл. Фасмер, 3, 756.