зве́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы зверу (у 2 знач.).

2. Жорсткі, люты, дзікі. Зверскія расправы. □ Немцы шалелі, наладжвалі зверскія кары. Лынькоў.

3. Разм. Вельмі вялікі; надзвычайны. Зверскі апетыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бесчалаве́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не ведае літасці, люты. Імперыялістычная вайна пазбавіла.. [Любу Лук’янскую] роднага дому, зрабіла бежанкай-сіратой, парабчанкай бесчалавечнага кулака. Луфераў. // Характэрны, уласцівы бязлітаснаму чалавеку. Бесчалавечнае абыходжанне. Бесчалавечная эксплуатацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bestial [ˈbestiəl] adj. fml зве́рскі, лю́ты; звяры́ны;

bestial acts зве́рскія ўчы́нкі;

bestial cruelty звяры́ная жо́рсткасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жесто́кий

1. (безжалостный, беспощадный) бязлі́тасны, лю́ты, жо́рсткі;

2. (очень сильный) страшэ́нны, лю́ты, жо́рсткі;

жесто́кая оши́бка страшэ́нная памы́лка;

жесто́кие моро́зы лю́тыя (страшэ́нныя) маразы́;

жесто́кая би́тва лю́тая (жо́рсткая) бі́тва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

акру́тны

(польск. okrutny)

1) жорсткі, люты (напр. а. чалавек);

2) цяжкі, бязвыхадны (напр. а-ае становішча).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Érbfeind

m -(e)s, -e лю́ты во́раг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Лі́тасць, лі́тосць ’жаль’, ’міласэрнасць’, ’чуласць, спагада’, ’добрыя, велікадушныя адносіны’, ’памілаванне, міласць’ (Гарэц., Касп., Яруш., ТСБМ; КЭС, лаг.; гродз., воран., Сл. ПЗБ). Запазычана з польск. мовы, дзе ў форме litość пашыраецца з XVI ст.; раней — lutość. Узыходзіць да прасл. ljutostь, якое з ljutъ ’люты, злы’. Гл. лю́ты, лі́таваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

remorseless

[rɪˈmɔrsləs]

adj.

бязьлі́тасны, лю́ты, няшча́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ruthless

[ˈru:Өləs]

adj.

бязьлі́тасны; лю́ты, жо́рсткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unmerciful

[ʌnˈmɜ:rsɪfəl]

adj.

бязьлі́тасны, неміласэ́рны; лю́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)