Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Глу́пства ’дурасць, лухта, недарэчнасць’ (БРС, Касп.). Зыходзячы са словаўтваральных асаблівасцей (суфіксацыя), можна лічыць, што гэта слова запазычана з польск. мовы. Параўн. польск.głupstwo з ідэнтычнай семантыкай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hogwash
[ˈhɔgw‚ʃ]
n.
1) по́йла n.
2) Sl.лухта́f ., глу́пства n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blather
[ˈblæðər]1.
n.
лухта́, балбатня́f.
2.
v.
пле́сьці лухту́, балбата́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cobbler[ˈkɒblə]n.
1.dated шаве́ц, які́ займаецца рамо́нтам абу́тку
2.derog. парта́ч
3. :pl.cobblersBrE, infml бязглу́здзіца, лухта́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Андзе́я ’нудная прамова’ (Мядзв.), укр.андія ’лухта’ (Лысенка, СПГ), рус.дыял.андеи ’тс’ (Растаргуеў, Бранск.). Магчыма, перакручанае ідэя (паводле Мядзв.): устаўны ‑н‑ перааформлены ін‑ у ан‑ (параўн. андрына, анцірэс).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
непатрэ́бшчына, ‑ы, ж.
Разм.
1. Тое, у чым няма патрэбы, неабходнасці. Нельга, каб пачатак у апавяданні быў вялы, доўгі, загрува[шч]аны ўсякай непатрэбшчынай.Скрыган.// Непатрэбныя рэчы, хлам. Стары хляўчук быў застаўлены каністрамі, вёдрамі, завалены рознай непатрэбшчынай.Ваданосаў.
2. Глупства, бязглуздзіца, лухта. Трэба было перапыніць Яўгена, не даць нагаварыць непатрэбшчыны.Савіцкі.[Арцём Іванавіч] ішоў, а ў галаву лезла ўсялякая непатрэбшчына.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)