Ляпа́сы ’сандалеты’ (навагр., Сцяшк. Сл.). Генетычна роднаснымі з’яўляюцца рус. алан. ле́пес ’акравак, кавалачак тканіны, футра, скуры’, пск., валаг. і паўн.-рус. ле́пень, лепе́нь, липе́нь, а таксама рус. ле́пест (з пашыранай асновай на ‑es), цвяр., валаг., ленінгр. ле́песть ’тс’, новасіб. ’ступня нагі’, алан., валаг. ля́пах, ляпа́к ’акравак’, літ. lepetà ’лапа’, лат. ļepata ’акравак’. Больш падрабязна гл. Фасмер (2, 482).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

claw

[klɔ]

1.

n.

1) капцю́р, кіпцю́р -а́ m.

2) ла́па зь кіпцюро́м, клю́шня f.

2.

v.t.

1) дра́паць; драць, дзе́рці, разьдзіра́ць

2) схапі́ць або́ цягну́ць ла́памі

3) скрэ́бці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ла́піна ’лапік’, ла́пінка ’тс’, ла́піна ’адзежына’, ’ануча’, ’невялікі ўчастак, заняты пад што-небудзь’, ’абсеў, незасеяны агрэх’, ’месца, дзе качаўся конь’ (гродз., віц., мін., ДАБМ). Паводле Грынавецкене (Сл. паўн.-зах., 2, 621), узыходзіць да літ. lopinȳs ’кавалак матэрыі, рыззё, ануча’, ’прагаліна’ < lōpas ’латка’ (Лаўчутэ, Балтызмы, 116–118). Аднак не выключана магчымасць утварэння ад ла́па 4 (гл.) пры дапамозе апелятыўнага суф. ‑ін‑а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замо́к, -мка́ м.

1. замо́к;

дзвярны́ з. — дверно́й замо́к;

шпунтавы́ з. — шпунтово́й замо́к;

2. воен. затво́р, замо́к;

гарма́тны з. — оруди́йный замо́к;

3. плотн. ла́па ж.;

◊ пад замко́м — под замко́м;

за сямю́ замка́мі — за семью́ замка́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pfóte

f -, -n

1) ла́па

j-m auf die ~ klópfen — даць каму́-н. па рука́х, рэ́зка абарва́ць каго́-н.

2) разм. дрэ́нны по́чырк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

галіна,
1. галіна / звычайна сухая: сук; лапа (перан.)
2. галіна; участак, ніва (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

leg [leg] n.

1. нага́; ла́па, ла́пка

2. но́жка (мэблі)

3. кало́ша, калашына́

4. эта́п, ча́стка даро́гі або́ маршру́ту

5. sport тур, круг, эта́п (у эстафеце)

♦

not have a leg to stand on infml не мець магчы́масці даказа́ць што-н.;

pull smb.’s leg infml дуры́ць каго́-н.;

be on its last legs infml кана́ць; дайсці́ да ру́чкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

łapa

łap|a

ж. лапа; рука;

dostać po ~ach — атрымаць па руках;

posmarować komu ~ę разм. падмазаць лапу, даць хабар каму;

precz z ~ami! — рукі прэч!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kláue

f -, -n

1) кіпцю́р, ла́па

j-m in die ~n fállen* — папа́сціся каму́-н. у ла́пы (тс. перан.)

2) тэх. зуб, зубе́ц

3) разм. дрэ́нны по́чырк

4) капы́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Láppen

m -s, -

1) ану́ча, ану́чка; pl лахманы́, рыззё

2) анат., бат. до́ля

3) тэх. ло́пасць; ла́па; вы́ступ; борт

◊ j-m durch die ~ géhen* — уцячы́, вы́слізнуць ад каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)