zerbréchen
*
1.
vt лама́ць
2.
vi (s) лама́цца, разбіва́цца
◊ sich (D) den Kopf über etw. (A) ~ — лама́ць сабе́ галаву́ над чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mozolić się
незак. кніжн. біцца (над чым), ламаць галаву
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
głowić się
незак. думаць, ламаць галаву, мазгаваць, спрабаваць зразумець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wrestle [ˈresl] v.
1. барука́цца, ду́жацца;
sport баро́цца
2. змага́цца (з чым-н.); бі́цца (над чым-н.);
wrestle with a subject лама́ць галаву́ над які́м-н прадме́там
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
каме́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.
1. Драматычны твор з вясёлым, забаўным або сатырычным сюжэтам, а таксама спектакль або фільм па сцэнарыі такога твора.
Музычная к.
2. перан. Крывадушныя паводзіны, разыгрыванне якой-н. ролі, сцэны з пэўнай мэтай.
Што за к.!
Гавары як ёсць!
◊
Ламаць (разыгрываць, строіць) камедыю (разм., неадабр.) — крывадушнічаць, прытварацца.
|| прым. камеды́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і камі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Камедыйны акцёр.
Камічная опера.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Лама́чка ’прылада ламаць лён і каноплі, ачышчаць іх ад буйной кастрыцы’ (Сцяшк.; беласт., Сл. паўн.-зах.). Польск. lamaczka, чэш. мар. lamačka, славац. lamačka. Зах.-слав. прасл. рэгіяналізм lamačьka (Слаўскі, 4, 454). Бел. лексема — працяг мазавецка-падляшскага арэала (Фаліньска, Słown., 2 (2), к. 17). Да ламаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Мазгаломка, мызгаломка ’цяжкая задача’ (Бяльк.). Па аналогіі да галаваломка. Да мазгі́ і лама́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ламу́нкі ’праснакі-ламанцы’ (Федар. 2). Да ламаць (гл.). Аб суф. ‑унак гл. Сцяцко, Афікс. наз., 69.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ломкі ’складкі’ (даўг., Сл. ПЗБ), адз. лік ломак. Да лом 1 (гл.). Роднасныя: ламаць, залом (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Про́ламка ’адтуліна ў лёдзе, палонка’ (ТСБМ, Стан., Варл.). Ад пралама́ць (гл. ламаць), аналагічна да про́рубка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)