zerbrchen

*

1.

vt лама́ць

2.

vi (s) лама́цца, разбіва́цца

◊ sich (D) den Kopf über etw. (A) ~ — лама́ць сабе́ галаву́ над чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mozolić się

незак. кніжн. біцца (над чым), ламаць галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głowić się

незак. думаць, ламаць галаву, мазгаваць, спрабаваць зразумець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wrestle [ˈresl] v.

1. барука́цца, ду́жацца;

sport баро́цца

2. змага́цца (з чым-н.); бі́цца (над чым-н.);

wrestle with a subject лама́ць галаву́ над які́м-н прадме́там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каме́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Драматычны твор з вясёлым, забаўным або сатырычным сюжэтам, а таксама спектакль або фільм па сцэнарыі такога твора.

Музычная к.

2. перан. Крывадушныя паводзіны, разыгрыванне якой-н. ролі, сцэны з пэўнай мэтай.

Што за к.!

Гавары як ёсць!

Ламаць (разыгрываць, строіць) камедыю (разм., неадабр.) — крывадушнічаць, прытварацца.

|| прым. камеды́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і камі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Камедыйны акцёр.

Камічная опера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лама́чка ’прылада ламаць лён і каноплі, ачышчаць іх ад буйной кастрыцы’ (Сцяшк.; беласт., Сл. паўн.-зах.). Польск. lamaczka, чэш. мар. lamačka, славац. lamačka. Зах.-слав. прасл. рэгіяналізм lamačьka (Слаўскі, 4, 454). Бел. лексема — працяг мазавецка-падляшскага арэала (Фаліньска, Słown., 2 (2), к. 17). Да ламаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мазгаломка, мызгаломка ’цяжкая задача’ (Бяльк.). Па аналогіі да галаваломка. Да мазгі́ і лама́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ламу́нкі ’праснакі-ламанцы’ (Федар. 2). Да ламаць (гл.). Аб суф. ‑унак гл. Сцяцко, Афікс. наз., 69.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ломкі ’складкі’ (даўг., Сл. ПЗБ), адз. лік ломак. Да лом1 (гл.). Роднасныя: ламаць, залом (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́ламка ’адтуліна ў лёдзе, палонка’ (ТСБМ, Стан., Варл.). Ад пралама́ць (гл. ламаць), аналагічна да про́рубка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)