саліцылавы, ✂:

  • саліцылавая кіслата — арганічная кіслата, якая выкарыстоўваецца для прыгатавання лекавых рэчываў і фарбавальнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

раз’е́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́сць, -яду́ць; раз’е́ў, -е́ла; -е́дзены; зак., што.

Разбурыць, прычыніць пашкоджанні чаму-н. Кіслата раз’ела скуру.

|| незак. раз’яда́ць, -а́е.

|| наз. раз’яда́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́цат, -цату, М -цаце, м.

Вадкасць з рэзкім кіслым смакам, якая ўжыв. як вострая прыправа ў ежу, для кансервавання прадуктаў.

|| прым. во́цатны, -ая, -ае. Воцатная кіслата (спец.). Воцатная эсенцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пікры́навы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: пікрынавая кіслата — выбуховае рэчыва ў форме крышталяў жоўтага колеру.

[Ад грэч. pyktos — горкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́гальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вугалю; багаты вугалем. Вугальны пыл, пласт, басейн. // Зроблены з вугалю. Вугальныя электроды. // Які займаецца здабычай вугалю. Вугальная прамысловасць. // Прызначаны для здабычы, захавання, перавозкі вугалю. Вугальны склад. Вугальны камбайн.

•••

Вугальная кіслата гл. кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лімона, лімонаў, уласцівы ім. Лімоннае дрэва. Лімонны пах. // Прыгатаваны з лімона, з лімонам. Лімонны сок. Лімоннае марожанае. Лімонная вада.

2. Светла-жоўты, колеру скуркі лімона. Лімонныя пальчаткі.

•••

Лімонная кіслата гл. кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аспіры́н, ‑у, м.

Медыцынскі прэпарат, белае крышталічнае рэчыва, якое суцішае боль і паніжае тэмпературу; ацэтылсаліцылавая кіслата.

[Ням. Aspyrin, фр. aspirine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглекіслата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Вугальная кіслата, якая ўтвараецца пры спалучэнні вуглякіслага газу з вадою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыясе́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: тыясерная кіслата — хімічнае злучэнне, у якім атам кіслароду замешчаны атамам серы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́гальны у́гольный;

~ная кіслата́ — хим. у́гольная кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)