гукавы́ в разн. знач. звуково́й;

○ ~во́е кіно́ — звуково́е кино́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінематаграфі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па кінематаграфіі, работнік кіно.

|| ж. кінематаграфі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. кінематаграфі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

długometrażowy

кіно поўнаметражны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кінаінфарма́цыя, ‑і, ж.

Інфармацыя пра бягучыя падзеі сродкамі кіно. Рэдакцыя кінаінфармацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэафані́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем стэрэафаніі. Стэрэафанічны запіс. Стэрэафанічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

movie [ˈmu:vi] n.

1. AmE фільм, кінакарці́на

2. the movies AmE кіно́;

Let’s go to the movies. Давай сходзім у кіно.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кантрама́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які дае права на бясплатнае наведванне тэатра, кіно і пад.

|| прым. кантрама́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэрэафані́я, -і, ж. (спец.).

Перадача ці ўзнаўленне гуку, якія даюць магчымасць вызначыць напрамак гучання і размяшчэння крыніцы гуку ў прасторы.

|| прым. стэрэафані́чны, -ая, -ае.

С. запіс.

Стэрэафанічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

своди́ть​I сов. звадзі́ць;

своди́ть дете́й в кино́ звадзі́ць дзяце́й у кіно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіназна́ўства, ‑а, н.

Навука, якая даследуе кіно як мастацтва, сродак асветы і інфармацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)