жени́ться

1. сов. ажані́цца (з кім);

2. несов. жані́цца (з кім).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паход,

перамяшчэнне атрада людзей; ваенныя дзеянні; арганізаваныя дзеянні для барацьбы з кім-, чым-н..

т. 12, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

представа́ть несов. станаві́цца (перад кім, перад чым); (являться) з’яўля́цца, паяўля́цца (перад кім, перад чым); паўстава́ць (перад кім, перад чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предста́ть сов. стаць (перад кім, перад чым); (явиться) з’яві́цца, паяві́цца (перад кім, перад чым); паўста́ць (перад кім, перад чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паздаро́ўкацца (з кім) сов., прост. поздоро́ваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канкуры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., з кім-чым у чым.

Уступаць у канкурэнцыю з кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

Дзеянне, учыненае кім-н., тое, што здзейснена кім-н.

Смелы ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́рацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., чым з кім.

Параўноўваць сябе з кім-, чым-н. у якіх-н. адносінах.

М. сілаю.

М. ростам з кім-н.

|| зак. паме́рацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́странчыць

‘выхваліцца перад кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́странчу вы́странчым
2-я ас. вы́странчыш вы́странчыце
3-я ас. вы́странчыць вы́странчаць
Прошлы час
м. вы́странчыў вы́странчылі
ж. вы́странчыла
н. вы́странчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́странчы вы́странчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́странчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакавале́рыць

‘пакавалерыць за кім-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пакавале́ру пакавале́рым
2-я ас. пакавале́рыш пакавале́рыце
3-я ас. пакавале́рыць пакавале́раць
Прошлы час
м. пакавале́рыў пакавале́рылі
ж. пакавале́рыла
н. пакавале́рыла
Загадны лад
2-я ас. пакавале́р пакавале́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час пакавале́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)