бразь межд., в знач. сказ. бряк, хлоп, звяк;
не́хта б. у акно́ — кто́-то бряк (звяк) в окно́;
б. яго́ аб зямлю́ — хлоп его́ о́земь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зала́зіць I несов., в разн. знач. залеза́ть; см. зале́зці
зала́зіць II несов., разг. (начать лазить) зала́зить;
не́хта ~зіў па да́ху — кто́-то зала́зил по кры́ше
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изукра́сить сов.
1. (придать нарядный вид) убра́ць, прыбра́ць, упрыго́жыць, аздо́біць;
2. (испачкать, изуродовать) разг., ирон. размалява́ць, спэ́цкаць, спаску́дзіць;
кто тебя́ так изукра́сил? хто цябе́ так размалява́ў?;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапе́ць сов., в разн. знач. перепе́ть;
п. усе́ пе́сні — перепе́ть все пе́сни;
п. пе́сню другі́ раз — перепе́ть пе́сню второ́й раз;
хто каго́ ~пяе́ — кто кого́ перепоёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапыта́цца (каго, чаго, што) сов. разузна́ть (что, о ком, чём); допыта́ться (о ком, чём);
д. ў чалаве́ка, хто ён — разузна́ть (допыта́ться) у челове́ка, кто он;
д. пра́ўды — разузна́ть пра́вду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кого́ мест. род., вин., см. кто;
не́ у кого, не́ от кого няма́ ў каго́, няма́ ад каго́;
ни у кого́, ни от кого́ ні ў ко́га, ні ад ко́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надыша́ться нады́хацца;
◊
не нады́шится (не мо́жет надыша́ться) кто на кого (относиться к кому-л. заботливо, нежно) не наце́шыцца (не мо́жа наце́шыцца) хто з каго́;
пе́ред сме́ртью не нады́шишься погов. пе́рад сме́рцю не нады́хаешся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выступа́ющий
1. прич. які́ (што) выступа́е, які́ (што) вытырка́ецца; які́ (што) выхо́дзіць; см. выступа́ть;
2. в знач. сущ. (оратор, тот, кто публично выступает где-л.) выступо́вец, -по́ўца м., прамо́ўца, -цы м., выступа́льнік, -ка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сторожево́й
1. прил. (несущий охрану) вартавы́;
сторожево́е су́дно вартаво́е су́дна;
2. прил. (связанный с несением охраны) вартавы́, вартаўні́чы;
сторожево́е охране́ние вартава́я (вартаўні́чая) ахо́ва;
3. сущ. (тот, кто охраняет) вартавы́, -во́га м., вартаўні́к, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спява́ць несов., в разн. знач. петь;
хаце́лася с. і смяя́цца — хоте́лось петь и смея́ться;
хто сёння ~ва́е Ле́нскага? — кто сего́дня поёт Ле́нского?;
с. у хо́ры — петь в хо́ре;
галасі́ста ~ва́ў пе́вень — голоси́сто пел пету́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)