Féstung

f -, -en крэ́пасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

citadel [ˈsɪtədəl] n.

1. цытадэ́ль; крэ́пасць

2. прыста́нішча, прыста́нак, прыту́лак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stronghold [ˈstrɒŋhəʊld] n.

1. цытадэ́ль, крэ́пасць

2. цвярды́ня, апі́рышча, апо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Арэшак (крэпасць), гл. Шлісельбургская крэпасць

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

славу́тасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. славуты.

2. Шырокая папулярнасць (пра месца, прадмет, выдатныя чым-н.).

Брэсцкая крэпасць — с. нашага народа.

3. Вядомы, праслаўлены чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́пчая, -ая, -ае.

У выразе: купчая крэпасць, або купчая, -ай, ж. (гіст.) — дакумент аб куплі і продажы нерухомай маёмасці і аб праве на валоданне ёю ў дарэвалюцыйнай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акро́паль, ‑я, м.

Гіст. Узвышаная ўмацаваная частка горада ў старажытных грэкаў; крэпасць, крэмль. Афінскі акропаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uneinnéhmbar, úneinnehmbar

a непрысту́пны (пра крэпасць)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

о́підум

(лац. oppidum)

1) кельцкая крэпасць, якая мела каменныя сцены і прамавугольную форму;

2) часовы горад-крэпасць перыяду Рымскай імперыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

непрысту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога цяжка або немагчыма наблізіцца, якім цяжка авалодаць.

Непрыступныя скалы.

Непрыступная крэпасць.

2. Такі, да якога цяжка падступіцца; ганарысты.

Н. начальнік.

|| наз. непрысту́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)