кругла...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «круглы», напрыклад; круглабокі, круглагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́гленькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да круглы.

•••

Кругленькая сума — тое, што і круглая сума (гл. сума).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

берэ́т

(фр. béret)

круглы мужчынскі і жаночы галаўны ўбор без казырка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Круглы камяк, шарык, скачаны з чаго-н. мяккага.

Г. цеста.

2. мн. Страва ў выглядзе клёцак з дранай бульбы або мукі, звараная на булёне ці на малацэ.

|| прым. галу́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

kúgelförmig, kúgelig

a шарападо́бны, сферы́чны, кру́глы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ю́ферс, ‑а, м.

Спец. Круглы драўляны блок без шківа для нацягвання снасцей стаячага такелажу на невялікіх прамысловых суднах.

[Гал. juffers.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сірата́ м. и ж. сирота́;

◊ каза́нская (каза́нскі) с. — каза́нская (каза́нский) сирота́;

кру́глая (кру́глы) с. — кру́глая (кру́глый) сирота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пагладчэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Стаць, зрабіцца больш гладкім, гладчэйшым. Круглы Коўзікаў твар яшчэ больш пагладчэў. Аж ільсніўся. Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аскары́ды, ‑аў; адз. аскарыда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Доўгі круглы чарвяк, які паразітуе ў кішэчніку млекакормячых і чалавека.

[Ад грэч. askaris, askaridos — гліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круглава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі круглы; падобны па форме да круглых прадметаў, фігур. Круглаваты твар. □ Аленка была круглаватая, тоўсценькая. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)