Зрабіцца мокрым; намокнуць, вымакнуць. Юрка змок па калені, і яго пачынае трэсці, ляскаюць зубы.Пташнікаў.Па твары [Фішара] сцякалі сцюдзёныя кроплі, змокла перавязка на шыі.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расі́ць, рашу, росіш, росіць; незак., што.
Разм. Мачыць расою. Высокі густы бульбоўнік блытаўся ў нагах, расіў адзенне.Сачанка.// Пакрываць кроплямі (слёз, крыві). Канец бядзе, Нудзе І гору, — Не росяць вейкаў кроплі слёз.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́плісак
1. Месца, куды са страхі капае вада; капеж (Жытк.); кроплі дажджу, якія капаюць са страхі (Жытк.).
2. Кароткачасовы рэдкі дождж (Жытк.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
pea[pi:]n. гаро́х, гаро́шына;
green peas зялёны гаро́шак;
sweet peas духмя́ны гаро́шак;
pea soup гаро́хавы суп
♦
as like as two peas ≅ як дзве кро́плі вады́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
се́йва, ‑а, н.
Абл. Тое, што і сяйво. Ірвануўся [касцёр] у неба, зліўся з высямі І змяшаўся з сейвам зыркіх зор.Сіпакоў.Ля прызбы кроплі ў капяжы выбіваюць ямачкі і пырскаюцца, і пырскаюцца драбнюткім мяккім сейвам.Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ooze2[u:z]v. сачы́цца, выцяка́ць па кро́плі/то́нкім струме́нем;
The wound was oozing blood. З раны сачылася кроў;
Her eyes oozed kindness. Яе вочы свяціліся/прамянелі дабратой.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
брынча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.
Разм. Тое, што і брынкаць (у 1 знач.). Я ўсю дарогу не зводжу вачэй з пагнутага парожняга вядра, што брынчыць ззаду на дзедавым возе.Сачанка.Кроплі па даху брынчалі, Бегла дарогі рака.Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lees
[li:z]
n., pl.
1) фуз -у, аса́дак -ку m.
to drink to the lees — вы́піць да апо́шняй кро́плі
2) падо́ньне n., падо́нкі pl.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паспакайне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць спакойным, спакайнейшым; супакоіцца. Выпіўшы кроплі, Гаховіч крыху паспакайнеў.Паслядовіч.На захадзе пачало святлець, вецер паспакайнеў, паміж хмарамі паказаўся блакіт.Новікаў./убезас.ужыв.Ваенная хваля адышла на захад, і ў горадзе паспакайнела.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першаро́дства, ‑а, н.
1.Уст. Старшынство па нараджэнню сярод братоў.
2.перан.Кніжн. Права старэйшага, першага, вядучага. Страціць права першародства.// Першааснова чаго‑н. Шатландзец пачынае цудоўна гаварыць па-беларуску, не страчваючы пры гэтым ні кроплі свайго шатландскага першародства.Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)