Канстанцін (вял. князь) 7/187

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Расціслаў (мараўскі князь) 5/593

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хачэбой (тат. князь) 9/524

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кутлубуг (тат. князь) 9/524

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Яраполк (князь кіеўскі) 4/273

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пазыча́льнік, ‑а, м.

Той, хто дае грошы ў пазыку. Час мінаў, вярнуць пазыку князь не мог, зямля так і засталася ў пазычальніка. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

качы́на, ‑ы, ж.

Мяса качкі як ежа. — Дарэчы, — сказаў князь суха, — я не супраць пакаштаваць качыны. Загадай, каб засмажылі ў іспанскай падліве. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рыга ’князь, ’начальнік’, ’ваявода’ (Гарб.), ст.-руск. рига ’кароль’. З грэч. ῥήγας ’кароль’ ад лац. rex, regis ’тс’ (Фасмер, 3, 481).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

курфю́рст

(ням. Kurfürst)

уладарны князь у феадальнай Германіі, які меў права ўдзельнічаць у выбарах імператара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Уладзімір,

полацкі князь.

т. 16, с. 212

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)