нала́дзіцца сов.

1. (устроиться) нала́диться, организова́ться; (о связи) установи́ться;

2. (пойти на лад) нала́диться;

рабо́та клу́ба ~дзілася — рабо́та клу́ба нала́дилась;

3. (задумать что-л. сделать) нала́диться, настро́иться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэс-клу́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прэс-клу́б прэс-клу́бы
Р. прэс-клу́ба прэс-клу́баў
Д. прэс-клу́бу прэс-клу́бам
В. прэс-клу́б прэс-клу́бы
Т. прэс-клу́бам прэс-клу́бамі
М. прэс-клу́бе прэс-клу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

яхт-клу́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яхт-клу́б яхт-клу́бы
Р. яхт-клу́ба яхт-клу́баў
Д. яхт-клу́бу яхт-клу́бам
В. яхт-клу́б яхт-клу́бы
Т. яхт-клу́бам яхт-клу́бамі
М. яхт-клу́бе яхт-клу́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Падраздзяленне якой-н. установы, арганізацыі, канферэнцыі, з’езда і пад. з пэўнай спецыялізацыяй.

Спартыўная с. клуба.

Пасяджэнне секцыі па культуры мовы.

2. Частка збудавання, канструкцыі, якая складаецца з некалькіх дэталей.

С. паравога ацяплення.

С. дзевяціпавярховага дома.

|| прым. секцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́кцыя I ж., в разн. знач. се́кция;

спарты́ўная с. клу́ба — спорти́вная се́кция клу́ба;

с. параво́га ацяпле́ння — се́кция парово́го отопле́ния

се́кцыя II ж., мед. се́кция;

с. тру́па — се́кция тру́па

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клу́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клуба ​1, належыць яму. Клубная работа. Клубная зала. Клубны будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рухавічо́к, ‑чка, м.

Памянш. да рухавік (у 1 знач.); невялікі рухавік. Ля клуба перастаў тарахцець рухавічок. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вестыбю́ль, ‑я, м.

Пярэдняя пры парадным уваходзе ў памяшканне (пераважна грамадскага прызначэння). Вестыбюль тэатра. Вестыбюль клуба. Вестыбюль метро.

[Фр. verstibule.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Klúbhaus

n -es, -häuser

1) памяшка́нне клу́ба

2) клуб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фелья́ны

(фр. feuillants)

члены буржуазнага канстытуцыйна-манархічнага палітычнага клуба перыяду Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)