blossom​2 [ˈblɒsəm] v.

1. цвісці́, зацвіта́ць, расцвіта́ць

2. (into) развіва́цца; перараста́ць;

Their friendship blossomed into love. Іх сяброўскія адносіны перараслі ў каханне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лесбі́йскі

(ад гр. Lesbos = назва вострава ў Эгейскім моры);

л-ае каханне — палавыя зносіны жанчыны з жанчынай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

torrid [ˈtɒrɪd] adj.

1. гара́чы, па́лкі, стра́сны;

torrid love гара́чае каха́нне

2. гара́чы, спяко́тны;

the torrid zone трапі́чная зо́на;

torrid earth спа́леная со́нцам зямля́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эраты́зм

(фр. erotisme, ад гр. eros, -otos = каханне)

празмерная пачуццёвасць, павышаная палавая ўзбуджальнасць; празмерная цікавасць да палавых пытанняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ро́ўня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і раўня. — На ліха мне яго каханне, ён мне бацькам, можа быць, а не мужам. Няхай шукае сабе роўні. Сабаленка. [Грабок:] — Новыя дамы ставім не раўня згарэўшым. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Любяса ’празмернае, высушваючае каханне’ (усх.-бел., КЭС), смал. любя́са ’чары’, кастр. любя́ся ’з любоўю, любячы’. Рэгіяналізм. Уяўляе сабой вельмі старое ўтварэнне ад lʼubъ з суфіксам ‑es‑, як lʼutese ’празмерная, цяжкая праца’ < lʼutъ ’вялізныя пакуты, цярпенне’ (Слаўскі, SP, 2, 29–31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

и́стинный праўдзі́вы, сапра́ўдны; (неподдельный — ещё) шчы́ры;

и́стинная любо́вь шчы́рае (сапра́ўднае) каха́нне;

и́стинная пра́вда шчы́рая пра́ўда;

и́стинный друг шчы́ры (сапра́ўдны) ся́бар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

платони́ческий прям., перен. платані́чны;

платони́ческая любо́вь платані́чнае каха́нне (платані́чная любо́ў);

платони́ческое уча́стие в чём-л. платані́чны ўдзе́л у чым-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трубаду́р

(фр. troubadour)

1) сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі, які апяваў радасці жыцця і каханне;

2) перан. той, хто што-н. услаўляе, прапагандуе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

unearthly [ʌnˈɜ:θli] adj.

1. незямны́; звышнатура́льны;

unearthly beauty незямна́я прыгажо́сць;

unearthly love ідэа́льнае каха́нне

2. infml непрыда́тны, нязру́чны;

at an unearthly hour у зусі́м нязру́чны час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)