frame​1 [freɪm] n.

1. карка́с; касця́к

2. ра́ма, ра́мка;

a window frame ако́нная ра́ма

3. pl. frames апра́ва акуля́раў

4. це́ла; целаскла́д; по́стаць;

a man with a powerful frame мужчы́на магу́тнага целаскла́ду

5. кінака́др

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

framework

[ˈfreɪmwɜ:rk]

n.

1) карка́с -а m. (мо́сту), ра́ма f., зруб -а m.

2) структу́ра, сыстэ́ма f.

the framework of the society — грама́дзкі лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скеле́т м.

1. анат. шкіле́т, -та м.;

2. (костяк) касця́к, -ка́ м.; (остов) карка́с, -са м.;

3. перен. (основа) касця́к, -ка́ м., асно́ва, -вы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Паста́мант ’тая частка малатарні, дзе малоціцца збожжа’ (КЭС, лаг.), пасту́мант, пасту́мэнт ’каркас плуга, калаўрота’ (шальч., шчуч., Сл. ПЗБ; смарг., Шатал.), ’аснова печы’ (шальч., ваўк., Сл. ПЗБ). З польск. postument ’пастамент’ (Мацкевіч, там жа. З, 436), якое з с.-лац. postumentum ’фундамент (помніка, статуі)’; ‑та‑ замест ‑ту‑ пад уплывам слова стаяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каро́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. Невялікая скрынка (з кардону, дрэва, пластмасы і пад.), а таксама такая ж скрынка з якім-н. таварам, наборам якіх-н. прадметаў.

К. пячэння.

2. Каркас будынка.

К. дзевяціпавярховага дома.

○

Каробка хуткасцей — у розных машын: механізм для змены хуткасці і напрамку руху.

Чарапная каробка — тое, што і чэрап (у 1 знач.).

|| памянш. каро́бачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. каро́бачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skeleton

[ˈskelɪtən]

1.

n.

1)

а) шкіле́т -а m.

б) ра́кавінка (малю́ска)

2) шкіле́т -а m. (пра худо́га чалаве́ка)

3) карка́с -а m.

the steel skeleton of a building — стальны́ карка́с буды́ніны

4) на́кід, плян -у m.

2.

adj.

1) як шкіле́т, шкіле́тны

2) Figur. паме́ншаны, частко́вы

a skeleton crew — скаро́чаны экіпа́ж

•

- skeleton in the closet

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нервю́ра

(фр. nervure, ад лац. nervus = жыла, сухажылле)

1) характэрная для гатычных збудаванняў арка з абчасаных клінападобных камянёў або цаглін, якая ўмацоўвае рабро скляпення;

2) каркас крыла або апярэння самалёта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Skelétt

n -s, -e шкіле́т

er ist zum ~ ábgemagert — ён ве́льмі схудне́ў і ператварыўся ў шкіле́т

2) карка́с, касця́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

konstrukcyjny

konstrukcyjn|y

канструкцыйны;

praca ~a — стваральная праца;

wady (zalety) ~e — канструкцыйныя недахопы (вартасці);

ściana ~a — каркас будынка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Абіча́йка ’вобад з лубу ў рэшаце і мельнічным камені’ (Нас., Касп., ДАБМ, Бір. дыс., КЭС, Смул.), абечайка ’каркас бубна’ (КСТ), ’абадка з лубу ў рэшаце’, обечка ’абічайка ў веку да дзяжы’ (КСТ) < аб‑веч‑айка, гл. века (прасл. věko ’пакрышка’). Так Краўчук, УМШ, 1960, 6, 61. Яго ж Бел.-укр. ізал. 39. Параўн. рус. обечайка, укр. обичайка. Менш надзейна да віць (Праабражэнскі, 1, 626).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)