давары́цца, ‑варыцца; зак.

Канчаткова зварыцца, стаць прыгодным для спажывання. Мяса даварылася. Бульба даварылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нашчэ́нт ’ушчэнт, дарэшты’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’дашчэнту, датла’ (ТС), ’зусім, поўнасцю, канчаткова’ (ТСБМ). Да шчэнт, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спець², 1 і 2 ас. не ўжыв., спе́е; незак.

1. Рабіцца спелым (пра гародніну, злакі і пад.).

На полі спее ячмень.

2. перан. Прымаць закончаную форму; канчаткова складвацца.

У іх спелі новыя планы.

|| зак. паспе́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

definitively

[dɪˈfɪnətɪvli]

adv.

канча́льна, канчатко́ва; напэ́ўна; акрэ́сьлена, я́сна, выра́зна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

once (and) for all

канча́льна, канчатко́ва; раз назаўсёды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зво́льніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

Вызваліцца ад выканання якіх-н. абавязкаў, звязаных з вучобай, службай і пад.; канчаткова пакінуць месца работы.

З. з вайсковай службы.

З. з працы.

|| незак. звальня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. звальне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

далама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; зак., што.

Скончыць ламанне чаго-н зламаць зусім, канчаткова. Даламаць перагародкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kretes :

z kretes em — зусім, цалкам; канчаткова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

políeren

vt

1) палірава́ць

2) перан. шліфава́ць, канчатко́ва апрацо́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суперарбі́тр

(ад супер- + арбітр)

старшыня трацейскага суда, які канчаткова вырашае спрэчку ў выпадку нязгоды паміж членамі суда (арбітрамі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)