вяне́ц, -нца́ м., церк., перен. вене́ц;

кане́ц — спра́ве в.погов. коне́ц — де́лу вене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

топ, ‑а, м.

Спец. Верхні канец мачты або стэньгі.

[Гал. top.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каме́ль, камля́, мн. камлі́, камлёў, м.

1. Ніжняя патоўшчаная частка дрэва, расліны, якая прылягае да кораня.

2. Перавязаны канец снапа, веніка і пад.

К. снапа.

|| прым. камлёвы, -ая, -ае.

Камлёвая частка дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

накане́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікі каўпачок, звычайна падобны на конус, які насаджваецца на канец чаго-н. або прымацоўваецца да канца чаго-н.

Аловак з наканечнікам.

Чахол шаблі з бліскучым наканечнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заку́ска, -і, ДМу́сцы, ж.

1. гл. закусіць².

2. мн. -і, -сак. Ежа, страва, якой закусваюць.

Халодныя закускі.

На закуску (таксама перан.: пад канец, у заключэнне; разм.).

|| прым. заку́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ло́пасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Шырокі плоскі канец чаго-н.

Л. вясла.

2. Рабочая, плоскай формы частка суднавых колаў, грабных і паветраных вінтоў.

Л. кола турбіны.

|| прым. ло́пасцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

doom1 [du:m] n. гі́бель, пагі́бель

doom and gloom infml кане́ц све́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

небяско́нцы, ‑ая, ‑ае.

Які мае канец; абмежаваны. Магчымасці яго небясконцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размача́ліцца, ‑ліцца; зак.

Растрапацца, раздзяліцца на валокны. Канец вяроўкі размачаліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́зыка, -і, ДМ -зыцы, ж.

1. Магчымая небяспека, пагроза чаму-н.

Ісці на рызыку.

Без усякай рызыкі.

2. Дзеянне наўдачу з надзеяй на шчаслівы канец.

На сваю рызыку дзейнічаць (на сваю адказнасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)