Лінь ’вельмі моцны тонкі канат’ (ТСБМ). Запазычана з рус.линь, якое з гал.lijn ’тонкая вяроўка’ (Слаўскі, 2, 498–499). Пры наяўнасці гэтага слова або рус. слова канат, граматычны род якога — мужчынскі, бел.лі́ня (гл. ліна) змянілася ў лінь ’вяроўка, пры дапамозе якой цягалі вуллі на дрэвы’ (ганц., Сл. паўн.-зах.), ’канат на пароме’ (Яруш.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бакшто́ў, ‑това, м.
Спец.Канат або трос, які выпускаецца з кармы для буксіравання суднаў, прывязвання спушчаных на ваду шлюпак.
[Гал.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лябёдачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лябёдкі 2. Лябёдачны канат.// Які адбываецца з дапамогай лябёдкі. Лябёдачная тралёўка лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Со́рта ‘трос, канат’ (калінк., Арх. ГУ). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
буксі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Судна, якое буксіруе іншыя судны, плыты.
2.Канат або стальны трос для буксіроўкі.
Цягнуць на буксіры.
◊
Браць на буксіркаго (разм.) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.
|| прым.буксі́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Падсу́чча ’канат, які прывязваецца за лапу якара’ (Інстр. III), ’канат’ (Мат. Гом.), подсучьʼе ’тс’ (ТС). Укр.підсу́чча ’павадок, на якім прывязаны паплавок (сучка) к якару лодкі’. Да сучкай (гл.) у розных тэхнічных значэннях.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tight rope
а) наця́гнуты кана́т
б) цяжка́я або́ небясьпе́чная сытуа́цыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)