Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мурава́, ‑ы, ж.
Густая зялёная маладая трава. Зямля, дзе толькі яе не ўтапталі, не ўтрамбавалі нагамі, выгнала зялёную мураву.Сабаленка.Дол у завулку зарос падарожнікам, муравой — тут амаль не ездзяць.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адскочыць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Пеўні паадскаквалі адзін ад другога. Мячы паадскаквалі ад сцяны. □ Паадскаквала на папары зялёная травіца.Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
greens
а) зялёнае лісьцё або́ галі́нкі (для дэкара́цыі)
б) зеляні́на f., зялёная гаро́дніна, зяле́ніва n.
в) зялёныя, экалягі́сты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Сыраежка 4/50; 10/151
- » - зялёная 4/48—49 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
дзя́тлавіна, ‑ы, ж.
Дзяцеліна, дзяцельнік. Трава расла ля самых каляін, густа бялелі галоўкі дзятлавіны, пахла мятай і рамонкамі.Хадкевіч.Пад мордай у каня ляжала зялёная прывялая дзятлавіна, але ён не еў.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́ста-зялёны
прыметнік, якасны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
гу́ста-зялёны
гу́ста-зялёная
гу́ста-зялёнае
гу́ста-зялёныя
Р.
гу́ста-зялёнага
гу́ста-зялёнай гу́ста-зялёнае
гу́ста-зялёнага
гу́ста-зялёных
Д.
гу́ста-зялёнаму
гу́ста-зялёнай
гу́ста-зялёнаму
гу́ста-зялёным
В.
гу́ста-зялёны (неадуш.) гу́ста-зялёнага (адуш.)
гу́ста-зялёную
гу́ста-зялёнае
гу́ста-зялёныя (неадуш.) гу́ста-зялёных (адуш.)
Т.
гу́ста-зялёным
гу́ста-зялёнай гу́ста-зялёнаю
гу́ста-зялёным
гу́ста-зялёнымі
М.
гу́ста-зялёным
гу́ста-зялёнай
гу́ста-зялёным
гу́ста-зялёных
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)