eyesight

[ˈaɪsaɪt]

n.

1) зрок -у m.

2) по́ле зро́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

брыдкасло́ўе, ‑я, н.

Брыдкія, непрыстойныя словы, выразы; лаянка. Гультайства, брыдкаслоўе, п’янства — усё гэта трапляла ў поле зроку сатырыка. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

optical [ˈɒptɪkl] adj. апты́чны, зро́кавы;

an optical illusion апты́чны падма́н, ілю́зія зро́ку;

an optical microscope апты́чны мікраско́п

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Відо́ма ’відаць, відавочна’ (Нас.), параўн. ст.-бел. видоме ’яўна, бачна, відавочна’ (1596 г.) < ст.-польск. widomie ’відавочна, бачна, даступна зроку’ (Булыка, Запазыч., 62).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gesíchtsfeld

n -(e)s, -er по́ле зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gesíchtssinn

m -(e)s зрок, пачу́цце зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gesíchtstäuschung

f -, -en апты́чны падма́н, падма́н зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

амаўро́з

(гр. amauros = цёмны, сляпы)

страта зроку, слепата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́рган м., в разн. знач. о́рган;

о. зро́ку — о́рган зре́ния;

○ правізо́рныя о́рганы — биол. провизо́рные о́рганы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

астэнапі́я

(ад гр. asthenes = слабы + ops = вока)

аслабленне зроку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)