borykać się
незак. дужацца, барукацца; змагацца;
borykać się z codziennymi kłopotami — змагацца са штодзённымі клопатамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
канкуры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
1. Сапернічаць, змагацца з кім‑н. за лепшыя вынікі ў чым‑н.
2. Удзельнічаць у канкурэнцыі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ту́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.
1. Рабіць хуткія, рэзкія рухі, рыўкі.
Бездапаможна т. ў вадзе.
2. Мучыцца, робячы што-н. (разм.).
Т. на сваім палетку.
3. Штурхаць адзін аднаго, біцца, змагацца (разм.).
Хлопчыкі тузаліся.
|| аднакр. тузану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
vie [vaɪ] v. fml супе́рнічаць, спабо́рнічаць;
vie for the first place змага́цца за пе́ршае ме́сца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kämpfen
vi (für, um A) змага́цца, ваява́ць, бі́цца (за што-н.); (gegen A) змага́цца (супраць каго-н., чаго-н.)
mit óffenem Visíer ~ — змага́цца з адкры́тым забра́лам
für [um] den Fríeden ~ — змага́цца за мір
auf Lében und Tod ~ — змага́цца [бі́цца] не на жыццё, а на смерць
mit dem Láchen ~ — ледзь стры́мліваць смех
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mítkämpfen
vi змага́цца ра́зам (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
змага́нне ср.
1. борьба́ ж.;
2. сраже́ние, би́тва ж.;
3. перен. сраже́ние, состяза́ние;
1-3 см. змага́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
после́днее сущ. апо́шняе, -няга ср.;
боро́ться до после́днего змага́цца да апо́шняга;
взять после́днее узя́ць апо́шняе;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
battle
[ˈbætəl]
1.
n.
1) бітва́, суты́чка f., бой -ю m.
2) змага́ньне n.
a battle of words — спрэ́чка, пале́міка f.
2.
v.i.
браць удзе́л у суты́чцы, змага́цца за што
to battle for justice — змага́цца за справядлі́васьць
3.
v.t.
змага́цца супро́ць каго́-чаго́
to battle a strong current — змага́цца з мо́цнай плы́няй
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ва́льчыць ’змагацца, біцца, ваяваць’ (КЭС). З польск. walczyć (Жураўскі, SOr, 1961, 40; Булыка, Запазыч., 55; Кюнэ, Poln., 113). Гл. валка 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)