vie [vaɪ] v. fml супе́рнічаць, спабо́рнічаць;
vie for the first place змага́цца за пе́ршае ме́сца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
kämpfen
vi (für, um A) змага́цца, ваява́ць, бі́цца (за што-н.); (gegen A) змага́цца (супраць каго-н., чаго-н.)
mit óffenem Visíer ~ — змага́цца з адкры́тым забра́лам
für [um] den Fríeden ~ — змага́цца за мір
auf Lében und Tod ~ — змага́цца [бі́цца] не на жыццё, а на смерць
mit dem Láchen ~ — ледзь стры́мліваць смех
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mítkämpfen
vi змага́цца ра́зам (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
змага́нне ср.
1. борьба́ ж.;
2. сраже́ние, би́тва ж.;
3. перен. сраже́ние, состяза́ние;
1-3 см. змага́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
после́днее сущ. апо́шняе, -няга ср.;
боро́ться до после́днего змага́цца да апо́шняга;
взять после́днее узя́ць апо́шняе;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
battle
[ˈbætəl]
1.
n.
1) бітва́, суты́чка f., бой -ю m.
2) змага́ньне n.
a battle of words — спрэ́чка, пале́міка f.
2.
v.i.
браць удзе́л у суты́чцы, змага́цца за што
to battle for justice — змага́цца за справядлі́васьць
3.
v.t.
змага́цца супро́ць каго́-чаго́
to battle a strong current — змага́цца з мо́цнай плы́няй
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ва́льчыць ’змагацца, біцца, ваяваць’ (КЭС). З польск. walczyć (Жураўскі, SOr, 1961, 40; Булыка, Запазыч., 55; Кюнэ, Poln., 113). Гл. валка 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сапернічаць, спаборнічаць, змагацца, цягацца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
каланіялі́зм, ‑у, м.
Палітыка поўнага эканамічнага, палітычнага і духоўнага заняволення імперыялістычнымі дзяржавамі эканамічна слабаразвітых краін і ператварэння іх у калоніі. Барацьба з каланіялізмам. Змагацца за поўнае знішчэнне каланіялізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Баро́цца ’борацца’. Рус. боро́ться, укр. боро́тися, ст.-польск. (дыял.) bróć się, в.-луж. wobróćso, н.-луж. wobrojś ’абараняцца’, ст.-слав. брати борѭ, балг. бо́ря се. Параўн. далей серб.-харв. бо̀рити се, славац. boriť sa ’змагацца’. Прасл. borti, borʼǫ (sę) ’тс’. Параўн. літ. bárti ’лаяць, сварыцца’, лат. bar̃t (да балта-слав. формы гл. Траўтман, 27), ст.-ісл. beria ’біць’, beriask ’змагацца’, ст.-в.-ням. berjan ’біць’, лац. ferīre ’біць, сячы, калоць’. І.‑е. *bher‑: *bhor‑ ’біць, калоць, змагацца і да т. п.’ Бернекер, 76; Праабражэнскі, 1, 38; Фасмер, 1, 197; Брукнер, 36; БЕР, 1, 69. Сюды і бел. баро́цца ’бадацца’ (Сцяц., Клім., Інстр. III, Арх. Бяльк., слонім.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)