крупо́зный мед. крупо́зны;

крупо́зное воспале́ние лёгких крупо́знае запале́нне лёгкіх.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гастры́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі страўніка.

|| прым. гастры́тны, -ая, -ае і гастры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранхі́т, -у, М -хі́це, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі бронхаў.

Востры б.

Хранічны б.

|| прым. бранхі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tennis elbow [ˌtenɪsˈelbəʊ] n. «тэ́нісны ло́каць» (запаленне сустава ад гульні ў тэніс)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пнеўмані́я, ‑і, ж.

Запаленне лёгкіх.

[Ад грэч. pneymon — лёгкае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грудні́ца, ‑ы, ж.

Запаленне грудных залез.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкія, -іх, адз. лёгкае, -ага, н.

Орган дыхання ў чалавека і пазваночных жывёл, размешчаны ў грудной поласці.

Запаленне лёгкіх.

|| прым. лёгачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надко́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Злучальная тканка, якая пакрывае паверхню касцей у чалавека і пазваночных жывёл.

Запаленне надкосніцы.

|| прым. надко́снічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́ўшніца, ‑ы, ж.

Запаленне калявушнай залозы; свінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спандылі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Запаленне пазванкоў.

[Ад грэч. spondylos — пазванок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)