жёлоб жо́лаб, -ба м.; лата́к, -ка́ м.;

вода́ течёт по жёлобу вада́ цячэ́ па жо́лабу (латаку́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зліўны́ в разн. знач. сливно́й;

з. пункт — сливно́й пункт;

з. жо́лаб — сливно́й жёлоб;

~но́е малако́ — сливно́е молоко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жалаба́ціцца ’выгінацца, карабаціцца’ (Карэліц., Нар. сл., 86). Параўн. укр. жоло́битися ’карабаціцца’, рус. желоби́ть ’рабіць жолаб’ і да т. п. Утворана суф. ‑іц + ца ад прым. *жалабаты ’жалабаваты’, вытворнага ад наз. жолаб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Gósse

f -, -n вадасцёкавы жо́лаб, сцёкавая кана́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

żłób, żłobu

м.

1. жолаб;

2. перан. кармушка, яслі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Кры́па ’жолаб у крыніцы’ (Федар. Рук.), ’кармушка’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне праз польск. krypa ’прыстасаванне для кармлення коней’ з ням. Krippe ’жолаб’ ці больш верагоднае (улічваючы значэнне беларускіх слоў) непасрэднае запазычанне з нямецкай мовы (параўн. Слаўскі, 3, 88).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лотак ’жолаб для спуску вады’ (касцюк., КЭС). Да латак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Falz

m -es, -e тэх. паз, фальц, жо́лаб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Múlde

f -, -n

1) геафіз. лагчы́на, нізі́на

2) кары́та, жо́лаб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Жало́нка ’пасудзіна ў свідравіне’ (ТСБМ). З рус. жело́нка ’тс’, памянш. ад жёлн, жолон, звязанага з жёлоб (гл. жо́лаб). Фасмер, 2, 43.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)