полови́ца масні́ца, -цы ж., масні́чына, -ны ж., до́шка (у падло́зе).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Крайняя, выпуклая з аднаго боку дошка, якая атрымліваецца ў выніку падоўжнай распілоўкі бервяна.

Прыбудова з аполкаў.

|| прым. апо́лкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгла́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. (разм.).

1. Стаць гладкім (пра паверхню чаго-н.).

Дошка абгладзілася.

2. Патаўсцець, паправіцца.

Конь крыху абгладзіўся.

|| незак. абгла́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валачы́льня, ‑і, ж.

Спец. Стальная дошка для валачэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гры́фельны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з аспіднага сланцу. Грыфельная дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абза́, ‑ы, ж.

Неабрэзаны край дошкі. Дошка з абзой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму паўавала. Напаўавальная дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Разм. Праверыць на трываласць. — Ты бачыш? Як бы дошка адна дыша, зварухнулася.. — Гэта табе, швагрусь, здалося. — Не, гэтая дошка быццам... — Памацуй нагамі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blackboard

[ˈblækbɔrd]

n.

шко́льная до́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

checkerboard

[ˈtʃekərbɔrd]

n.

ша́хматная до́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)