мясанарыхто́ўкі, ‑товак; адз. мясанарыхтоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзяржаўная планавая нарыхтоўка мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушкасаўга́с, ‑а, м.

Дзяржаўная шматгаліновая гаспадарка, галоўным напрамкам якой з’яўляецца птушкагадоўля; птушкаводчы саўгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыктату́ра, ‑ы, ж.

1. Дзяржаўная ўлада, якая апіраецца на сілу пануючага класа. Ваенная дыктатура. Дыктатура буржуазіі.

2. У Старажытным Рыме — паўнамоцтвы, улада дыктатара; час панавання дыктатара.

•••

Дыктатура пралетарыяту — дзяржаўная ўлада рабочага класа, які перамог у сацыялістычнай рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

госзаём м. (госуда́рственный заём) дзяржпазы́ка, -кі ж. (дзяржа́ўная пазы́ка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмба́рга, нескл., н. (спец.).

Дзяржаўная забарона ўвозу ці вывазу замежных тавараў, каштоўнасцей або затрыманне дзяржавай маёмасці (суднаў, узбраення), якая належыць замежнай дзяржаве, у сувязі з палітычнымі ўскладненнямі.

Эканамічнае э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ордэн,

дзяржаўная ўзнагарода.

т. 11, с. 444

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

царкоўна-дзяржаўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. царкоўна-дзяржаўны царкоўна-дзяржаўная царкоўна-дзяржаўнае царкоўна-дзяржаўныя
Р. царкоўна-дзяржаўнага царкоўна-дзяржаўнай
царкоўна-дзяржаўнае		 царкоўна-дзяржаўнага царкоўна-дзяржаўных
Д. царкоўна-дзяржаўнаму царкоўна-дзяржаўнай царкоўна-дзяржаўнаму царкоўна-дзяржаўным
В. царкоўна-дзяржаўны
царкоўна-дзяржаўнага		 царкоўна-дзяржаўную царкоўна-дзяржаўнае царкоўна-дзяржаўныя
Т. царкоўна-дзяржаўным царкоўна-дзяржаўнай
царкоўна-дзяржаўнаю		 царкоўна-дзяржаўным царкоўна-дзяржаўнымі
М. царкоўна-дзяржаўным царкоўна-дзяржаўнай царкоўна-дзяржаўным царкоўна-дзяржаўных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

афіцыйна-дзяржаўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афіцыйна-дзяржаўны афіцыйна-дзяржаўная афіцыйна-дзяржаўнае афіцыйна-дзяржаўныя
Р. афіцыйна-дзяржаўнага афіцыйна-дзяржаўнай
афіцыйна-дзяржаўнае		 афіцыйна-дзяржаўнага афіцыйна-дзяржаўных
Д. афіцыйна-дзяржаўнаму афіцыйна-дзяржаўнай афіцыйна-дзяржаўнаму афіцыйна-дзяржаўным
В. афіцыйна-дзяржаўны
афіцыйна-дзяржаўнага		 афіцыйна-дзяржаўную афіцыйна-дзяржаўнае афіцыйна-дзяржаўныя
Т. афіцыйна-дзяржаўным афіцыйна-дзяржаўнай
афіцыйна-дзяржаўнаю		 афіцыйна-дзяржаўным афіцыйна-дзяржаўнымі
М. афіцыйна-дзяржаўным афіцыйна-дзяржаўнай афіцыйна-дзяржаўным афіцыйна-дзяржаўных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

літургія,

старажытнагрэчаская дзяржаўная павіннасць.

т. 9, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дактры́на, ‑ы, ж.

Кніжн. Навуковая або філасофская тэорыя, палітычная сістэма, вучэнне. Дзяржаўная дактрына. Ваенная дактрына.

[Лац. doctrina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)