2. раўня́цца, дахо́дзіць (да), налі́чваць (пра суму, лік і да т.п.);
His debts total more than $200. Ягоная запазычанасць перавысіла 200 долараў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
издыха́ниекнижн./быть при после́днем издыха́нии(при смерти) кана́ць, дахо́дзіць, канча́цца, паміра́ць;
до после́днего издыха́ния(до смерти) да са́мага ско́ну, да са́май сме́рці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ *Недахода, недохода ’памылка пры снаванні’, недоходня ’тс’ (ТС, Уладз.). З кеда- ’недастаткова’ і ход, хадзіць або з не і даходзіць паводле распаўсюджанай мадэлі называння розных недахопаў і заган пры тканні, параўн. недасек, недаснуй і пад., гл. матывацыю назвы ў тлумачэнні: ’памылка пры снаванні, калі тая, што снуе, не дайшоўшы да наступнага калка, вяртаецца і накладвае аснову на той самы калок у другі раз’ (Уладз.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нішча́ць ’худзець’ (Сл. ПЗБ). Няясна, магчыма, звязана з нішчаць (нищЪць) ’бяднець, даходзіць да галечы’ (Нас.), што ў сваю чаргу з нішчы ’бедны, жабрак’ (Сл. ПЗБ, Бяльк.), ст.-бел.нищий ’тс’ (XVI ст.; Карскі, 1, 391), якое ўзыходзіць да прасл.*nisti‑, роднаснага ст.-інд.nistyah ’чужы, нетутэйшы’ (Фасмер, 3, 77). Адносна семантыкі параўн. рус.нищий ’жабрак’; ’сухарлявы, хударлявы’, ху́до‑бёдно ’больш-менш, так-сяк’ і інш. Гл. нішчыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысціга́ць, прысці́гнуць ’знаходзіць; адшукваць’; ’сачыць за кім-небудзь’; ’даходзіць’; ’раптоўна апанаваць; спасцігнуць’ (Нас., ТСБМ), ’захапіць, паставіць у безвыходнае становішча’ (ТС), прысцігну́ць ’дагнаць; схапіць’ (Нас.), ’прыбыць’ (арш., Шн. 2), ст.-бел.пристигнути ’прыбыць’: а каженики царевы пристигли (Альтбаўэр). Гл. спасціга́ць, сцігаць; на фоне адносна слаба засведчаных у беларускай мове вытворных ад прасл.*stig‑ звяртае ўвагу беларуска-паўднёваславянская паралель прысці́гнуць — балг.присти́гна ’прыйсці, прыбыць’, макед.пристигне ’прыехаць, прыбыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тэро́р
(лац. terror = страх, жах)
1) гвалт, які даходзіць да фізічнага знішчэння праціўнікаў;
2) празмерная жорсткасць у адносінах да каго-н., запалохванне (напр. палітычны т.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
come to
прыйсьці́ да прыто́мнасьці
to come to oneself —
а) ачуня́ць
б) каштава́ць, дахо́дзіць
The bill came to $10 — Раху́нак дайшо́ў да 10 даля́раў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ста́дыя, ‑і, ж.
Перыяд, этап у развіцці чаго‑н., які мае свае якасныя асаблівасці. Імперыялізм — апошняя стадыя капіталізму. Туберкулёз у апошняй стадыі. □ Але ў гэты момант напружанне даходзіць да такой стадыі і так узбуджае эмоцыі, што на хвіліну да мяне нават вяртаецца здольнасць адчуваць пахі.Карпюк.Эндшпілем называецца заключная стадыя [шахматнай] партыі.«Маладосць».
•••
Светлавая стадыя — стадыя развіцця расліны, у праходжанні якой вядучую ролю адыгрываюць умовы асвятлення.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)